درمحضر مولا

تالیفات

درمحضر مولا

• توسط علی
• ۱۳۹۳ بيست و يکم مهر
• 2673
• 0

إنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُهُ وَالَّذینَ امَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ یُؤتُونَ الزَّکوةَ وَ هُم راکِعونَ

درمحضر مولا

بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم

اَلحَمدُلله رَبِّ العَالَمیِنَ وَالصَّلَوةُ

              وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ.

1.      علی (عليه السلام )  قهرمان میدان نبرد .

لا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ[1].

شک و تردیدی نیست؛ در اینکه وجود مقدس و نورانی امیرالمؤمنین علی (عليه السلام ) حضورشان در عرصه های گوناگون نهضت های اسلامی و به ثمر نشاندن اهداف الهی قرآن، نقش بی بدیلی را إیفا کرده است، آن حضرت به جهت شناخت درست از پیامبر و درک عمیق از نهضت جهانیِ ایشان و إحساس مسئولیتی که در قبال آن داشتند از آغاز نوجوانی در تمامی نهضت مقدس اسلام که نیاز به حضورشان احساس می شد، شرکت کردند و ادای وظیفه کردند، حتی برای یک لحظه، از شرکت در صحنه ها کوتاهی نشد، و مخالفتی از ایشان دیده نشد؛ خود آن بزرگوار می فرمایند : لحظه ای در برابر خدا و پیامبرش اظهار مخالفت نکردم.

موارد و نمونه های تاریخی این بخش افتخار آفرین از زندگانی حضرت علی (عليه السلام ) آن قدر روشن و زیاد است؛ که شیعه و سنی آنها را نقل کرده اند و در کتب خودشان نوشتند؛ و مایه فخر و مباهات جامعه اسلامی است.

نخستین افتخار امیرالمؤمنین (عليه السلام ) پیشگام بودن آن بزرگوار در اسلام و پذیرش اسلام است، گرایش به آیین توحید از امتیازاتی است؛ که قرآن بر اهمیت آن تأکید دارد و حتی کسانی که پیش از فتح مکه اسلام آورده و جان و مال خود را در راه خدا بذل کرده اند بر کسانی که بعد از فتح مکه ایمان آورده و جهاد کردند، برتری داده است، وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِكَ الْمُقَرَّبُون[2]، یعنی پيشگامان پيشگامند، آنها مقرّبانند! ؛ و این آیه دلیل و گواه بر این مطلب است .

بدون شک آن کسانی که در روزهای آغازین بعثت که قدرتی جز قدرت دشمن نبود، ایمان آوردند، مرتبه بالاتری دارند.

مورخین اینگونه نوشتند که پیامبر ( ص)  روز دوشنبه به رسالت برانگیخته شدند و حضرت علی (عليه السلام )  روز بعد ایمان آوردند، این امر نشان از بلوغ فکری آن بزرگوار دارد .

پیشگام بودن امیرالمؤمنین علی (عليه السلام ) در اسلام علاوه بر منابع تاریخی در سخنان رسول خدا (ص ) و حضرت علی (عليه السلام ) بارها و بارها

نقل شده است.

مستدرک حاکم؛ نهج البلاغه و سایر کتب تاریخی، خوابیدن آن حضرت در بستر پیامبر ( ص)  در لیلة المبیت را افتخار دیگری بر آن حضرت می شمارد، که قرآن، سنت، تاریخ همه از آن یاد کرده اند و شجاعت امیرالمؤمنین (عليه السلام ) را ستوده اند.

مسئولیت ادای امانت ها، در آستانه هجرت به مدینه، از جانب پیامبر به حضرت علی (عليه السلام )  از دیگر إفتخارات است، که حضرت رسول خواستند تا علی( عليه السلام ) چند روزی در مکه بمانند و امانت های مردم را که خدمت پیامبر بود، به صاحبان شان برگردانند، بدهی های پیامبر را پرداخت کنند، و آنگاه همراه دخترشان فاطمه و دیگر زنانی که باقی مانده بودند؛ به پیامبر بپیوندند .

حضرت علی (عليه السلام )  هم این کار را انجام دادند، این مأموریت را سه روزه در مکه به پایان رساندند بعد راهی مدینه شدند و در قبا خودشان را به پیامبر رساندند.

در میدان نبرد، در میان یاران پیامبرفداکاری ها و جان بازی های امیرالمؤمنین (عليه السلام ) در راه حق چهره بی نظیری از ان حضرت به یادگار گذاشته، اگر دلاوری، مردانگی و شجاعت، شهامت ایشان نبود؛ ای چه بسا دشمنان اسلام در همان روزهای آغازین شکل گیری حکومت اسلامی؛ در یک یورش نظامی، چراغ رسالت را خاموش می کردند، پرچم حق را سرنگون می کردند.

درخشش امام امیرالمؤمنین علی ( عليه السلام )  در غزوه بدر در مرحله نبرد تن به تن و کشتن دلاوران سپاه شرک مثل عتبه و شیبه، ولید و در نبرد عمومی که منجر به درک فرستادن تعدادی از سران کُفر مثل ابوجهل و امیة بن خلع و دیگران شد که در مجموع هفتاد نفر از مشرکین، به شمشیر امیرالمؤمنین ( عليه السلام ) به هلاکت رسیدند و در این هنگام پیروزی اسلام و مسلمین رقم خورد، که خود مشرکین قریش آن واقعه را مرگ سرخ نامیدند[3] .

در دو مرحله پیروزی و شکست؛ در جنگ أحد حضرت امیرالمؤمنین علی (عليه السلام ) درخشید، پیروزی سپاه اسلام و فرار مشرکین به دست آن حضرت صورت گرفت، در مرحله شکست هم که منجر به شهادت شهدای احد شد و خیلی ها فرار کردند با تحمل بیش از هفتاد زخم امام علی ( ) در صحنه ماند و از وجود پیامبر أکرم ( ص)  در برابر حمله های پیاپی دشمن دفاع کرد.

جبرئیل این فداکاری بزرگ را به پیامبر ( ص) تبریک گفت، پیامبر با جمله ؛ عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِي [4]، فداکاری او را ارج نهاد و با شنیدن این ندای آسمانی که؛ لا سَیْفَ اِلا ذُوالْفَقَار وَ لا فَتَی اِلا عَلِیٌّ؛ همه به عظمت این جوانمرد عالم اسلام پی بردند.

نقش امیرالمؤمنین ( عليه السلام ) در جنگ احزاب، بی بدیل است؛ کشتن عمرو بن عبدود، قهرمان نامی عرب، در غزوه خیبر، به هلاکت رساندن مرهب، گشودن در خیبر بر روی سپاهیان اسلام، این ها افتخارات نظامی آن حضرت است.

به حق می شود آن بزرگوار را پراکنده گر سپاه احزاب و فاتح خیبر بنامیم و شجاعت ها و دلاوری هایی که از حضرت علی در غزوه های مختلف به ویژه در جنگ بدر سر زده؛ در رقم زدن تاریخ آینده اسلام و زندگی سیاسی آن حضرت تأثیر ستودنی دارد؛ که آثار آن را باید در دوره پس از رحلت رسول خدا ( ص) و دوران زندگی امیرالمؤمنین ( عليه السلام ) از زبان دشمنان مولی الموحدین  امیرالمؤمنین علی ( عليه السلام ) جویا شد.

                                                     وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُم وَ رَحْمَةُ الله.

• برچسب ها