دعاى روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان باشرح وتفسير توسط استاد تقوي

دعاى روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان باشرح وتفسير توسط استاد تقوي

• توسط علی
• ۱۳۹۴ نوزدهم تير
• 3035
• 0

دعاى روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان

اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ، وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک، وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ، ولا أعْصیکَ، یا جَوادَ السّائلین

خدایا من از تو میخواهم در آن آنچه تو را خوشنود کند. و پناه مى برم بتو از آنچه تو را بیازارد. واز تومی خواهم توفیق در آن براى اینکه فرمانت برم. ونافرمانى تو ننمایم. اى بخشنده سائلان.

اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ 

در فرازهاي دعاي روز بيست و چهارم ماه مبارك رمضان كمي متفاوت با روزهاي ديگر سخن گفته مي شود.

بحث رضايت خداوند در اكثر ادعيه هست هر روز بنوعي از خدا درخواست طلب رضايت مي شد ولي اين دعا ضمن اين كه طلب رضايت مي شود بگونه اي خاص نيازها مطرح مي شود.

خاضعانه سؤال مي كنيم كه رضايت حق حاصل شود پناه مي بريم به خدا از اين كه در جهت اذيت شما گام بردارم يا قصدم اذيت پروردگار باشد مراد اين است اگر معصيتي هم انجام مي شود.

از روي جهل و يا فريب هواي نفس است نه به قصد لجاجت و يا از سر طغيان و سركشي لذا سائل و سؤال كننده ام براي اينكه خدا موفقم كند بر اطاعت و بندگي. و كمكم كن در ترك عصيان و نافرماني. و در بخشي از دعا اشاره مي شود به اين كه اگر سائل و سؤال كننده و متقاضي ام براي ان است كه بخشنده ترين و با جود و سخاوت ترين ها خداست جواد يافتمش كه سؤال كردم آن هم بخشنده به سائل.

در اين كه چه عاملي سبب رضايت پروردگار مي شود مفصلا در شرح دعا هاي قبلي مطالبي مطرح شده است اما بدون ترديد باز عوامل و عمل كرد فراواني وجود دارند كه مي توانند رضايت خوا را سبب شوند.

قرآن كريم مفصلا در اين ضمينه مباحثي دارد روايات بي حد و حصر پيرامون رضايت خدا مطلب دارند اولياء در توصيه هايشان و در وصاياشان مرتب تذكر داده.

قرآن كريم مي فرمايد:

لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

 

قومى را نيابى كه به خدا و روز بازپسين ايمان داشته باشند [و] كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده‏اند هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا عشيره آنان باشند دوست بدارند در دل اينهاست كه [خدا] ايمان را نوشته و آنها را با روحى از جانب خود تاييد كرده است و آنان را به بهشتهايى كه از زير [درختان] آن جويهايى روان است در مى‏آورد هميشه در آنجا ماندگارند خدا از ايشان خشنود و آنها از او خشنودند اينانند حزب خدا آرى حزب خداست كه رستگارانند

درسوره مائده خداوند تبارک وتعالی صداقت راعامل موفقیت بیان میکند.ومی فرماید صداقت به دادافراد رستگو وراست کردار رسید.دربهترین نقاط بهشت ساکن شدند وخدا از ایشان راضی است   ازاین بلاتر نمیشود چه رستگاری بزرگی نسیب افراد صادق میشود صداقت اگر هیچ اثری نمی داشت جز رضای حضرت حق همین کافی بود.

قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ.

خدا فرمود اين روزى است كه راستگويان را راستى‏شان سود بخشد براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است هميشه در آن جاودانند خدا از آنان خشنود است و آنان [نيز] از او خشنودند اين است رستگارى بزرگ

وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک  

إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا

بى‏گمان كسانى كه خدا و پيامبر او را آزار مى‏رسانند خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابى خفت‏آور آماده ساخته است چه اعمالی بنده مرتکب می شود که خدا اذیت میشود.

امام صادق ع می فرمایند اذیت بندگان خدا اذیت خدا ست.خداوند مردم ازاری را دوست ندارد لذا اگر مردم ازری دید اذیت می شود .

رسول اکرم (ص) درباره حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند:

من اذاها فقد اذانی ومن اذانی فقد اذ لله؛ اذیت فاطمه ع اذیت من است واذیت من اذیت خداست.

دربیان دیگری این گونه می فرمایند:

ان اللَّه عزوجل ليغضب لغضب فاطمه، و يرضى لرضاها. خداوند با خشم و غضب فاطمه به خشم آيد و با رضاى او راضى مى‏گردد.

وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ

 در همه امور روز مره چه عبادي و چه غير عبادي بايد توفيق من الله ساري و جاري باشد و الا همه امور ابتر و بي خاصيت است. وقتي در امور عادي نياز به توفيق داريم قطعا در امور عبادي و اطاعت از خداوند يقينا نياز به توفيق است. البته هم سؤال براي توفيق و هم تلاش و كوشش ما اگر هزار دعا كنيم و موفقيت بخواهيم و خود اقدامي نكنيم نتيجه عايد نمي شود. حضرت امام رضا(ع) مى‏فرمایند:

مَنْ سَأَلَهُ التَّوْفیقَ وَلَمْ یَجْتَهِدْ فَقَدِ اسْتَهْزَءَ بِنَفْسِهِ.

کسى که از خداوند دارا بودن توفیق را مسئلت نماید، ولى کوشش نکند، خود را به تمسخر گرفته است

براي بدست آوردن توفيق الهي راه كارهاي فراواني در فرمايشات گهر بار ائمه اطهار (ع) به چشم مي خورد.

از عمده ي عوامل مؤاثر در بدست آوردن توفيق الهي:

اول: دعاي پدر و مادر است. اگر تلاش كنيم پدر و مادر را راضي كنيم و آنها براي ما دعا كنند بهترين عامل است.

دوم: دعاي افراد ستمديده اگر كمك كنيم و كسي را از ستم ستمگر و ظالمي رها كنيم و او دعا كند

سوم: عامل دعاي ايتام هست اگر كمك به يتيمان سبب شود كه آنها در حق ما دعا كنند.

چهارم: دعاي علماء بزرگ و با تقوي كه خدا زود مستجاب مي كند.

و ديديد كه نوعا علماء بزرگ وقتي براي كسي دعا مي كنند مي گويند موفق باشيد. يعني توفيق من الله در صدر ادعيه است.

پنجم. دعای اولیاء. اگر امام زمان ع برای کسی دعا کنند موفقیت او تضمین شده است.

ششم. دعای شیوخ و بزرگتر ها در حق صغار و کوچکترها سال خوردگان به فرمایش رسول خدا (ص) السابقون السابقون او لئک المقربون هستند لذا دعای انها اجابت می شود.برا موفق شدن در همه امور وخصوصا در عبادت تلاش وپشت کار هم از عوامل ماثر بحساب می اید.

در مورد علامه مجلسي اعلي الله مقامه نوشته اند كه ايشان همه موفقيت خود را مرحون دعاي پدر مي دانست. شوخي نيست صد جلد كتاب اين همه خدمت به اسلام و مسلمين، ميليون انسان از فضل و دانش ايشان صد ها سال بهره ببرند و بلكه بيشتر و همه مديون يك دعا آن هم دعاي پدر و مادر و يا مرحوم آيت الله مرعشي نجفي (ره) در احوالات دارد كه همه موفقيت خود را مرحون يك بوسه بر كف پاي پدر مي دانند.

در احوالات يكي از مواجع دارد كه سوال كردند رمز موفقيت شما در چيست؟ گفت زماني كه طلبه بودم پدرم شبي مهمانم بود و اطاق ما كوچك بود موقع خواب من هر چه فكر كردم چگونه بخوابم كه پايم سمت پدرم نباشد نشد آن شب چهار زانو خوابيدم و تكيه به ديوار وقتي پدرم بيدار شد و مرا به آن حالت ديد و جوياي حال شد و متوجه اينكه به احترام او من اين كار را كردم بلافاصله دعا كرد از بركت همان دعا دگرگون شدم و احساس كردم خدا عنايت كرده.

ولا أعْصیکَ.

جاء رجل اني علي ابن الحسين 0ع) و قال انا رجل عاص و لا اجر عن المعصيه. فقال(ع) افعل خمسة اشياء و اذنب فاشئت. لا تاكل رزق الله و اذنت اخرج من ولاية است و اذنب ما شي اطلب و موضعا لا براك الله و اذنب  ماشئت.

اذا جاء ملك الموت ليقبض روح فوتدح عن نفك و ازنب ماشي اد اجامك الن لتدخل في نار فلاتدخل في النار.

جواني آمد محضر امام حسين (ع) يا امام سجاد (ع) عرضه داشت يابن رسول الله (ص) من جوان گنه كاري هستم نمي توانم گناه نكنم حريق خودم نمي شوم شما كمكم كنيد راهنمائي ام كنيد كه گناه نكنم.

چرا راه كاري را بيان مي فرائيد حضرت در جواب او فرمودند: اگر توانستي پنج كار را انجام دهي بعد هر چه دلت خواست معصيت كن ولي اول آن پنج كار در توان تو باشد.

1.      روزي خدا را نخور و اگر توانستي خودت براي خودت روزي دست و پا كني آن وقت معصيت كن.

2.      از ولايت و مملكت خدا برو بيرون و بعد گناه كن در ملك كسي كه معصيت او را نمي كنند.

3.      در جائي معصيت كن كه خدا تو را نبيند بعد نافرماني كن.

4.      در وقت وفات و مرگ جلوگيري كن از مرگ اجازه نده به عزرائيل كه تو را قبض روح كند بعد معصيت كن.

5.      زماني كه خواستن تو را به آتش ببرند مخالفت كن و به آتش داخل نشو.

در نتيجه بشر وقتي توان هيچ كدام از اين امور را ندارد سركشي و عصيان معنا ندارد.

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ.

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد [زنهار] اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نگرداند و هر كس چنين كند آنان خود زيانكارانند

یا جَوادَ السّائلین.

و در بخشي از دعا اشاره مي شود به اين كه اگر سائل و سؤال كننده و متقاضي ام براي ان است كه بخشنده ترين و با وجود و سخاوت ترين ها خداست جواد يافتمش كه سؤال كردم آن هم بخشنده به سائل. واین را ازمولای متقیان آموختیم که در دعای کمیل می فرمایند:

اَسْئَلُكَ بِجُودِكَ اَنْ تُدنِيَنى مِنْ قُرْبِكَ.

به جود و بخششت از تو مى خواهم كه مرا به قرب خويش نزديك سازى.

وَجُدْلى بِجُودكَ؛ به بخشش خود بر من ببخش جود خداوند و اينكه خدا جواد و بخشنده است با آنچه در مورد انسانهاست متفاوت است. جود و سخاوت انسان بعني همان بخشش اما جود خداوند كه ببخشد و چه نبخشد هر دو جود است چرا كه بر اساس مصالح و مفاسد هم مي بخشد و هم نمي بخشد.

و يا بر مقتضيات عدالت مي بخشد و بر همان اساس از بخشش امتناع مي كند. آنچه او انجام دهد اصل است و همان يعني جود و بخشش خدا بي حد و حصر است و غير قابل مصداق.

خداوند جواد است مي شود اين گونه معني كرد كه خداوند خوشحال مي شود زماني كه بنده سؤال مي كند سبب خوشحالي خداوند مي شود.

و نكته دوم اين كه وقتي عطا هم مي كند خوشحال مي شود. و اين معني واقعي جواد است.

جواد السائلين يعني خدائي كه هم از سؤال من خوشحال است و هم از عطائي كه مي فرمايد خوشحال است.

• برچسب ها