دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم شروع شود، رد نمى شود.

دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم شروع شود، رد نمى شود.

• توسط علی
• ۱۳۹۴ بيست بهمن
• 2608
• 0

بسم الله الرحمن الرحيم

فصل سوم

دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم شروع شود، رد نمى شود.

1.      امام سجاد ومهلت  به نيازمند:

نْ أَرادَ تُسْتَجابُ دَعْوَتُهُ وَ أَنْ تُكْشَفَ كُرْبَتُهُ فَلْيُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ؛

هر كس مى خواهد دعايش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.

2.      دفع بلا:

امام سجّاد الدُّعاءُ يَدفَعُ‏البَلاءَ النّازِلَ وَما لَم يَنزِلْ.[1]

دعا ، بلاى نازل شده و نازل نشده را دفع مى‏كند.

3.      حوائج كوچك:

لا تُحَقِّرُوا صَغيرا مِن حَوائجِكُم ؛ فإنّ أحَبَّ المؤمنينَ إلَى اللّه تَعالى أسألُهُم.

امام باقر فرمودند: حاجتهاى كوچك خود را خرد و كم اهميّت مشماريد؛ زيرا محبوبترين مؤمنان نزد خداوند متعال كسى است كه بيشتر درخواست كند.

4.      دست به دعا برداشتن:

كانَ رَسولُ  يَرفَعُ يَدَيهِ إذا ابتَهَلَ ودَعا كَما يَستَطعِمُ المِسكينُ.

امام حسين مي فرمايند-رسول خدا  در هنگام ابتهال و دعا مانند بينوايى كه غذا مى‏طلبد ، دستانش را بالا مى‏برد.

5.      خدا دوست دارد صداي بنده را بشنود.

قالَ اللّه‏ُ تعالى : وعِزَّتي وجلالي وعَظَمَتي وبَهائي، إنّي لَأَحمِي وَليّي أن اُعطِيَهُ في دارِ الدنيا شيئا يشغَلُهُ عن ذِكري حتّى يَدعُوَني فأسمَعَ صوتَهُ، و إنّي لَأُعطي الكافرَ مُنيَتَهُ حتّى لا يَدعُوَني فَأسمَعَ صوتَهُ بُغضا لَهُ.

خـداوند مـتعال فـرموده اسـت : به عزّت و جلال و عظمت و شكوهم سوگند كه من دريغم مى‏آيد در دنيا به دوست خود چيزى دهم كه او را از ياد من غافل كند ؛ زيرا مى‏خواهم مرا بخواند تا صدايش را بشنوم . و كافر را به آرزويش مى‏رسانم ؛ زيرا از او نفرت دارم و نمى‏خواهم مرا بخواند و صدايش را بشنوم.

6.      چه چيزهايي را نبايد از خدا خواست:

امير المؤمنين عليٌّ  :يا صاحِبَ الدُّعاءِ ، لاتَسأل عَمّا لا يَكونُ ولا يَحِلُّ.

اى كـسى كـه دعـا مى‏كنى ، آنچه را ناشدنى و نارواست از خدا مخواه.

7.      چه حكمتهايي در تأخير استجابت دعاست.

امير المؤمنين عليٌّ  فرمودند:

لا يُقَنِّطَنَّكَ إبطاءُ إجابتِهِ فإنَّ العطيَّةَ على قَدْرِ النِّيَّةِ ، وربّما اُخِّرَتْ عنكَ الإجابةُ لِيَكونَ ذلكَ أعظَمَ لِأجرِ السائلِ وأجزَلَ لِعَطاءِ الآمِلِ ، وربّما سألتَ الشيءَ فلم تُؤْتاهُ واُوتيتَ خيرا مِنهُ عاجِلاً أو آجِلاً ، أو صُرِفَ عنكَ لِما هُوَ خيرٌ لكَ ، فَلَرُبَّ أمرٍ قد طَلِبْتَهُ وفيهِ هلاكُ دينِكَ لو اُوتيتَهُ.

تأخير در اجابت دعا تو را نوميد نگرداند؛ زيرا كه بخشش (خداوند) بسته به نيّت تو است؛ چه بسا كه در برآوردن خواهشت تأخير شود، تا بدين وسيله خواهنده را پاداش بزرگتر و اميدوار (به بخشش الهى) را بخشش بيشتر دهد؛ بسا باشد كه چيزى بخواهى و به تو داده نشود امّا دير يا زود بهتر از آن به تو داده شود، يا براى خير و مصلحت تو از تو دريغ شده است. و بسا خواسته‏اى كه اگر برآورده شود موجب نابودى و تباهى دين تو گردد.

8.      آهسته وآرام دعا بخوانيم:

وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ.

هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند اجابت مى‏كنم پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند باشد كه راه يابند.

ان سائلا سال النبي اقريب ربنا فتناجيه ان بعيد فنناديه؟ فنزلت الآيه و في رواية اخري: نزلت جوابا لقوم سالوا النبي كيف ندعوا.

درشان نزول اين ايه شريفه امده است كه .شخصي از رسول مكرم اسلام پرسيد يا رسول الله آيا خداوند از ما دور است كه اورا بلند صدا بزنيم يا نزديك است كه اهسته صدا بزنيم وبا او مناجات كنيم اين ايه شريفه نازل شد .كه به بندگان من بگو خدا به بندگانش نز ديك است.

9.      خداوند شنوا ست:

يا ايها الناس اربعوا علي انفسكم اما انكم لا تدعون اصم و لا غائبا انكم تدعون سميعا غريبا انه معكم.

در يكي از جنگها سپاهيان اسلام با صداي بلند (با جارو جنجال) دعا مي كردند پيامبر اكرم فرمودند اي مردم آرام دعا كنيد شما شخص ناشنوا و غايب را صدا نمي زنيد شما كسي را مي خوانيد كه شنوا و نزديك شما و با شماست.

الا ان كلكم يناجي ربه فلا يؤذ بعضكم بعض و لا يرفعن بعضكم علي بعض في القرائة. در روايت ديگري دارد كه يكي از روزها كه پيامبر اكرم معتكف بودند در گوشه مسجد بعضي افراد بدون توجه به حال ديگران با صداي بلند به تلاوت قرآن و نماز و دعا مشغول بودند و صداي بلند آنها پيامبر اكرم و ديگران را ناراحت مي كرد پيامبر اكرم خطاب به آنان فرمود توجه داشته باشيد كه همه شما در حال راز و نياز با خدا هستيد پس بعضي از شما بعضي ديگر را آزار ندهيد و گروهي صداي خود را هنگام قرائت و دعا بر صداي گروه ديگر بلند نكند.

و حضرت امام رضا از آباء گرامش نقل كرده كه پيامبر فرمودند: موسي بن عمران دعا كرد و دست به سوي پروردگار بالا برد و گفت: اي پروردگار آيا دور هستي، پس من با صداي بلند تو را بخوانم، يا نزديكي تا تو را آهسته بخوانم؟ خداوند متعال به او وحي كرد كه من همنشين كسي هستم كه مرا ياد مي كنند. يا رب ابعيد انت فاناديك ام قريب انت فاناجيك؟ فاوحي الله تعالي اليه: يا موسي انا جلس من ذكرني.

10. دعا با هر عبارتي كه بر زبان جاري شود:

هر چند دعاهايي كه از جانب ائمه معصومين وارد شده افضل است ولي مانعي ندارد كه انسان از پيش خود دعا انشاء كند و به صورت دعا و مناجات بخواند. شخصي از حضرت امام جعفر صادق تقاضا كرد كه به او دعا تعليم كند. حضرت فرمود: افضل دعاها چيزي(عبارتي) است كه بر زبانت جاري شود. (ان افضل الدعاء ما جري علي لسانك).

11. امام صادق عليه السلام:

عَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّكُمْ لَا تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَا تَتْرُكُوا صَغِيرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْكِبَارِ.[2]

شما را سفارش مى كنم به دعا كردن، زيرا با هيچ چيز به مانند دعا به خدا نزديك نمى شويد و دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را، به خاطر كوچك بودنش رها نكنيد، زيرا حاجتهاى كوچك نيز به دست همان كسى است كه حاجتهاى بزرگ به دست اوست.

 

 

 

 

• برچسب ها