گزیده ای از مباحث مطروحه درمرکز فقه جوادالائمه ع: بدزبانی

گزیده ای از مباحث مطروحه درمرکز فقه جوادالائمه ع: بدزبانی

• توسط علی
• دوشنبه، 6 دی 1395
• 2792
• 0

بسم الله الرحمن الرحیم

اخلاق واحکام

گزیده ای از مباحث مطروحه درمرکز فقه جوادالائمه ع

فحاشی

الفُحشُ و البَذاءُ و السَّلاطَةُ مِن النِّفاقِ. دشـنـام گويى و بـد زبانى و دريـدگـى از نشانه هاى نفاق است

یکی از گناهان بزرگ در اسلام فحش دادن به مسلمان است و چون فحش دادن اهانت به مسلمان است، بايد گفت از اين جهت از گناهان كبيره در اسلام است والبته برای ان اقسامی بیان شده است

یکی از ان موارد اهانت نسبت بذات اقدس اله ومعصومین ع است که باشرائطی فحش دهنده نجس میشود

دوم فحاشی نسبت به انبياى عظام و علماى دين. بلكه همۀ افرادى كه منتسب به اسلام مى‏باشند. و گناه اين قسم فحش در حدّ كفر است كه در روايات آمده است جنگ با خداى متعال است.

سِبَابُ الْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ قِتَالُ الْمُؤْمِنِ كُفْرٌ أَكْلُ لَحْمِهِ مِنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَةُ مَالِهِ كَحُرْمَةِ دَمِهِ. ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او غيبت كردن از وىمعصيت خداست و حرمت مالش مثل حرمت خونش است

سوم. فحش دادن به افراد معمولى و بچه ‏ها و ديوانه‏ هایی كه متوجّه فحش مى‏ شوندنيز حرام است و بلكه چون ظلم و اهانت است از گناهان كبيره است.

چهارم. فحش دادن به غير مسلمان يا به حيوانات.گرچه حرام نيست.ولى مسلمان بايد مؤدّب باشد.ورعایت ادب در گفتار مسلمانان نشانه ایمان انان است واموزه های دینی بران اسرار دارد.وروایات متعددی دراین باره از اولیا نقل شده است.

چهارم. اگر در فحش نسبت ناروايى باشد نظير اينكه به كسى بگويد ولدالزنا.گرچه حدّ قذف را ندارد  چون معناى مطابقى و واقعى لفظ را اراده نكرده است.ولى حرمت آن قطعى و از گناهان بزرگ است.

پنجم. ناسزا گفتن براى اثبات مطالب علمى ومانند آن جايز نيست.و كسانى كه در بحث‌ها و نوشته‌جات .خصوصا در فضای مجازی وایترنت ورسانه ها وامثال ان به ديگران ناسزا مى‏گويند حرام است.بلكه اگر آن ناسزا به علماى دين باشد.گناهش در حدّ كفر و جنگ با خداى متعال است.

إِنَّ اللّه  عَز َّوَ جَلَّ يُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ .خداوند عزوجل دوست دارد كسى را كه در ميان جمع شوخى كند به شرط آن كه ناسزا نگويد.

ششم. شوخي‌ هايى كه گاهى در آن الفاظ  توهين‏ آميز به كار مى‏ رود حرام است. ولى اگر توهين نباشد. گرچه حرام نيست.ولى مسلمان بايد مؤدّب باشد و ركاكت در زبان و اعمال خود نداشته باشد.بکار بردن الفاظ جلف در شان مسلمان نیست. وباید از ان اجتناب کند

هفتم. چگونگی وروش توبه ازفحش این است که علاوه بر پشيمانى ازگناه و تصميم بر ترك گناه که همان فحاشی باشد بايد كسى را كه به او فحش داده است راضى كند.به هر شکل ممکن ولى اگر راضى نشد یا امکان راضی شدن او نبود يا دسترسى به او امکان نداشت و يا مفسده‏اى مترتّب بر آن باشد.که قابل جران نباشد گرچه لازم نيست.ولی بهتر ان است که بشکل دیگری  جبران نماید مثلا به وسيلۀ تعريف‌ نمودن او در ميان مردم و به‌واسطۀ دعا و استغفار براى او بنمايد.ودر مجموع فحاشی وبد زبانی مذموم است ودر اموزه های دینی شدیدا مورد نکوهش قرار گرفته است واصل بحث برای مطرح کردن مطلبی که در ذیل می اید مطرح شد.

يكي از بدترين موارد دشنام بعد از اولياء الهي، دشنام به پدر و مادر است كه به دو صورت ميباشد: اول اینکه فرزند مستقيماً به پدر و مادرش دشنام دهد و به آنان ناسزا گويد كه در قرآن از آن نهي شده است.

وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا
دوم اینکه فرزند به پدر و مادر ديگري فحش دهد او هم متقابلا به پدر و مادر او فحاشي كند. 
پيامبرص فرمود کسی  كه به پدر و مادرش دشنام بدهد ملعون و دور از رحمت الهي است از حضرت سوال شد.چگونه انسان به پدر و مادرش دشنام مي دهد.فرمودندشخص به پدر ديگري فحش مي دهد او هم پدر او را دشنام مي گويدو در جاي ديگر از حضرت سوال مي شود آيا كسي پدر و مادر خود را دشنام مي دهد. فرمود..آري انسان پدر و مادر ديگران را دشنام مي دهد و ديگري هم در مقام پاسخگويي به پدر و مادر او دشنام مي دهد

وصل الله علی سیدنا محمد واله الطاهرین

• برچسب ها