رییس مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه در گفت و گو با شفقنا: بصیرت در شناخت دوست و دشمن از ویژگی های امام جواد(ع) بود

اخبار

رییس مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه در گفت و گو با شفقنا: بصیرت در شناخت دوست و دشمن از ویژگی های امام جواد(ع) بود

• توسط علی
• ۱۳۹۴ بيست و چهارم شهريور
• 2423
• 0

شفقنا- رییس مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه با بیان اینکه امام جواد(ع) وارث علم اجداد خودش بود اظهار کرد: نمونه های فراوانی در مسایل اخلاقی، علمی، عبادی، سیاسی و اقتصادی از امام جواد(ع) در تاریخ وجود دارد و آنچه مهم است این است که انقلاب علمی، سیاسی و اجتماعی که امام در دوران کوتاه عمر خود ایجاد کرد چنان تحولی را در جامعه ایجاد کرد که این تحول بعد از هزاران سال هنوز در جامعه کاربرد دارد و مورد توجه همه اندیشمندان و متفکران عالم است.

او گفت: شناخت دوست از دشمن از ویژگی های امام جواد(ع)است. برخی از شیعیان نامه ای برای امام نوشتند و در این میان یک شخص واقفی هم نامه ای را مخلوط نامه شیعیان فرستاد امام نامه او را پاسخ نگفتند. چراکه واقفی ها کسانی بودند که قایل به امامت امام رضا(ع) نبودند. بنابراین بصیرت در شناخت دوست و دشمن جزو شرایط و ویژگی های خاص این امامی بود که ولو در سنین نوجوانی به سر می برد.

حجت الاسلام والمسلمین علی اصغر تقوی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا اظهار کرد: شهادت امام جواد(ع) و ماه ذی القعده فرصت مغتنمی است که ابعاد گوناگون شخصیتی امام نهم شیعیان، حضرت جواد الائمه(ع) مورد تحقیق و پژوهش قرار گیرد. دوران ۲۵ ساله عمر پر خیر و برکت امام جواد(ع) سرشار از خیر و برکات برای امت و جهان اسلام است. جوانی که توانست بر همه علمای ادیان و دانشمندان عصر خویش غالب شود و اسلام را از فتنه شبهه افکنان و فتنه فتنه گران رهایی بخشد و اگر حضور علمی امام در آن مقطع زمانی خاص نبود امروز اثری از اسلام و فرهنگ دینی و آموزه های اخلاقی و عرفانی دین نمی ماند.

او با بیان اینکه تمامی مناظرات امام جواد(ع) برگرفته از قرآن کریم بود گفت: پاسخ هایی که امام به تمام شبهات دشمنان چه عالم و چه غیر عالم، چه دینی و غیر دینی و چه به ادیان الهی و غیر الهی می داد همه برگرفته از آیات شریفه قرآن یا مستقیما از خود آیات قرآن بود. کتاب آسمانی تورات امام جواد(ع) را اینگونه معرفی می کند “فهو قصیر العمر و طویل الاثر” عمر امام کوتاه بود اما اثرات وجودی آن بزرگوار فراوان و در حد و اندازه ای بود که تاریخ توان بازگو کردن همه آن را نداشته و ندارد”. ابان بن ابی عیاش که از مورخین است می گوید حضرت جواد(ع) در روز جمعه دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هجری متولد شد. و آیه « اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ‏ »« اى خدا از تو درخواست مى‏ کنم به حق دو مولود در ماه رجب محمد بن على دوم و فرزندش على بن محمد که برگزیده توست» مؤید همین قول است و ظاهرا همین قول در مورد ولادت امام جواد(ع) صحیح است بنابراین ولادت حضرت در روز جمعه دهم رجب سال ۹۵ هجری است.

حجت الاسلام تقوی تصریح کرد: مرحوم شیخ کلینی نقل می کند که امام جواد(ع) در آخر ذی القعده سال ۲۲۰ هجری شهید شدند که سن حضرت تقریبا در هنگام شهادت ۲۵ سال و دو ماه و حدود ۱۸ روز طبق نقل تاریخ و نقل مرحوم کلینی است. مرحوم شیخ مفید، علامه مجلسی و فتال نیشابوری که همه از راویان اخبار و مورخین خبرهای دینی، اخلاقی و عرفانی هستند مدت امامت حضرت جواد را ۱۷ سال نوشتند که حدود هفت سال و چند ماه با پدر خود زندگی نمودند. مدت امامت حضرت مصادف با باقی مانده حکومت مامون بود یعنی بخشی از دوران زمامت و حکومت خلافت غاصبانه مامون و حکومت معتصم عباسی را درک کرد و در زمان حکومت معتصم شهید شد هر چند برخی معتقدند که حضرت تا زمان واثق بالله( فرزند معتصم و خلیفه عباسی) هم زنده بوده و در زمان او یا در زمان نقل و انتقال حکومت از این دو خلیفه غاصب به شهادت رسیده است ولی ظاهرا این نقل قول صحیح نیست.

او در خصوص القاب امام جواد(ع) گفت: القاب امام عبارت است از مختار، متوکل، متقی، زکی، تقی، منتجب، مرتضی، جواد، عالم ربانی، ظاهرالمعانی و … است و حضرت رضا(ع) در مورد فرزندش می فرماید« او صادق است صابر است فاضل قره العین المومنین و غیظ الملحدین است». همچنین دو کنیه برای حضرت نقل کرده اند که یکی ابو جعفر و دیگری ابو علی است که اکثر مورخین بر این دو کنیه اتفاق نظر دارند. و روایاتی را عایشه از قول پیامبر(ص) نقل می کند که حضرت در حدیثی بعد از آنکه اسامی امامان بعد از خود را بیان می کند به اسم امام جواد(ع) می رسد می فرماید « ویخرج من سن هو ابنه عندهم محمد المومنین المرقب و الحرم الله»« خداوند از صلب علی بن موسی الرضا، فرزندش محمد جواد را به دنیا می آورد که افراد را به خداوند ترقیب می کند و مدافع حریم الهی است». یعنی طبق این روایتی که عایشه از زبان پیامبر(ص) نقل می کند دو خصیصه بارز را برای امام جواد(ع) می شمارد، یکی مدافع حریم الهی و دیگری ترقیب کننده به دین و خدا و وحدانیت است.

رییس مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه بیان کرد: مرحوم شیخ حر عاملی در حدیثی که این حدیث را منتسب به امام حسین(ع) می دانند نقل می کند که امام حسین(ع) فرمودند «من در خدمت جدم رسول خدا بودم در حالی که ابی بن کعب نزد جدم پیامبر(ص)آمد و از امامان بعد از پیامبر سوال کرد که یا رسول الله امامان بعد از شما چه کسانی هستند حضرت، امامان را شمردند، نام امام جواد را با این عنوان معرفی کردند که «عند الله عز و جل رکب فی نطفه المبارک طیبه الزکیه مرضیه و سماها محمدبن علی و هو شیعه و وارث علم جدهی» که حضرت شافع شیعیان و وارث علم جدش می باشد طبق این روایت هم این دو خصیصه بارز برای امام جواد(ع) مشخصا بیان شده است که شفاعت کننده شیعیان و وارث علم اجداد خودشان هستند.

حجت الاسلام تقوی اظهار کرد: طبق بعضی از اسناد و روایاتی که مکتوب است در صحیفه حضرت زهرا(س) اینگونه نوشته شده است که فرزند امام رضا(ع) قدم به عرصه جهان می گذارد و چشم حضرت را روشن می کند و وارث علم پدرش خواهد بود و معدن علم من و موضع اصرار من و حجت من بر خلقم خواهد بود. تعاریفی که رسول اکرم(ص) می فرماید« هر بنده ای که به او ایمان بیاورد بهشت را جایگاه او قرار می دهم و شفاعت آن بنده را درباره هفتاد نفر از اهل بیتش که تماما مستحق آتش هستند را قبول خواهم کرد». در روایاتی دیگر می فرماید « من در مکه خدمت امام رضا(ع) رسیدم در حالی که حضرت برای امام جواد(ع) موزی را پوست می کند و در دهان او می گذاشتند عرض کردم این چه مولود با برکتی است حضرت فرمود «در اسلام فرزندی با برکت تر از این مولود برای شیعیان ما متولد نشده است».

او با تاکید بر اینکه امر امامت از اموری است که باید در مورد آن تحقیق و مطالعه شود تصریح کرد: ابن قیاما نقل می کند خدمت امام رضا(ع) رسیدم موقعی که فرزندش ابوجعفر متولد شده بود فرمود «خدا مرا فرزندی عنایت کرد که وارث من و وارث آل داوود است» اینها همه عناوین فوق العاده قوی و دلایل متقنی بر شخصیت و عظمت حضرت جواد(ع) است اگر امامت امام از طرف خدا باشد ولو اینکه پسری یک روزه باشد عملکرد و نگاه او به جهان به منزله شخص صد ساله خواهد بود و اگر امامت امام از طرف خدا نباشد ولو آنکه آن شخص هزار سال عمر و در عالم زندگی کند نظیر یکی از مردم معمولی خواهد بود.

حجت الاسلام تقوی با بیان اینکه امام جواد(ع) در زمان حیات خویش از نظر علمی درخشید اظهار کرد: از روش هایی که مامون در مورد امام رضا(ع) به کار می برد تشکیل مجالس بحث و مناظرات اسلامی و غیر اسلامی بود که امام رضا(ع) در جلسات مناظره بیشترین خدمات را به معارف اسلامی انجام داد. امام جواد (ع) هم از این قاعده در نگاه و دید مامون عباسی مستثنی نبود. حضرت انقلاب علمی و عقیدتی ایجاد کرد و در مسایل علمی متفکران عصر خود را سردرگم کرد. همین روش حضرت آنقدر ادامه پیدا کرد که اگرچه امام از نظر سنی در دوران نوجوانی به سر می برد اما آنگونه در مناظرات علمی درخشید که دانشمندان ادیان مختلف انگشت حیرت به دندان گرفتند به ویژه آنکه امام مثل اجداد و پدر بزرگوارش پاسخ همه شبهات را می داد.

او ادامه داد: مامون و بعد معتصم عباسی قصد داشتند امام را از این راه به گمان باطل خود در تنگنا قرار دهند اما مامون نمی دانست که مقام امامت و ولایت که موحبتی الهی است بستگی به کمی و زیادی سال های عمر ندارد وبه کلی از فلسفه امامت و ولایت به دور بود. در اینکه فضایل اهل بیت(ع) به ویژه امام جواد(ع) بسیار است شک و تردید نیست به حدی که به شمار نمی آید چراکه خداوند ایشان را باب علم خود قرار داده است و به ایشان مناقبی را عنایت کرده که به هیچ یک از عالمیان عنایت نکرده است و ایشان حجج الهی بر خلق و باب واسعه خداوند هستند اما از آنجا که دشمنان اهل بیت(ع) بسیار تلاش کردند تا فضایل امام نشت گسترش پیدا نکند بنابراین حتی بسیاری از مناقب ایشان به ما نرسیده یا در اختیار جهان تشیع قرار نگرفته است .

رییس مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه گفت: هنگامی که ام الفضل امام جواد(ع) را مسموم کرد حضرت او را نفرین کرد که «خداوند تو را به فقری که هرگز جبران نشود و بلایی که هرگز پوشیده نشود مبتلا کند و او مبتلا به مرضی شد که تمام اموالش را خرج کرد اما بهبود نیافت تا جایی که به کمک مردم محتاج شد و از دیگران تقاضای کمک می کرد: اینها گوشه هایی از اعجاز علمی و غیر علمی امام جواد(ع) است. همچنین شناخت دوست از دشمن از ویزگی های امام است برخی از شیعیان نامه ای برای امام نوشتند و در این میان یک شخص واقفی هم نامه ای را مخلوط نامه شیعیان فرستاد امام نامه او را پاسخ نگفتند. چراکه واقفی ها کسانی بودند که قایل به امامت امام رضا(ع) نبودند بنابراین بصیرت در شناخت دوست و دشمن جزو شرایط و ویژگی های خاص این امامی بود که ولو در سنین نوجوانی به سر می برد.

او بیان کرد: علی بن اسباط می گوید همراه امام جواد از کوفه خارج می شدیم در حالی که حضرت بر روی الاغی سوار بودند و به گله گوسفندی رسیدند که ناگهان یک گوسفند از گله جدا شد. حضرت او را نگه داشت و به من فرمود چوپان را صدا بزنم حضرت به چوپان فرمود «تو به این حیوان ظلم می کنی چون تمام شیرها را می دوشی و وقتی به طرف صاحبش می رود می بیند که شیر ندارد حیوان اذیت می شود و اگر دست از این ظلم بر نداری نفرین تیم کنم که عمرت کوتاه شود». اینها گوشه هایی از آن چیزی است که دنیا به خود می بالد که مثلا از حیوانات دفاع از می کند غافل از اینکه اسلام در هزاران سال قبل به دست امامت و ولایت تمام آنچه را که در این زمینه گفتنی بوده است را انجام داده است.

حجت الاسلام تقوی در پایان یادآور شد: امام رضا(ع) نامه ای به فرزندش نوشت و فرمود «پسرم از آن دری به خانه وارد و خارج شو که همه مردم تو را ببینند تا اگر نیازی داشته باشند نیاز آنها را برطرف کنی». نمونه های فراوانی در مسایل اخلاقی، علمی، عبادی، سیاسی و اقتصادی از امام جواد(ع) در تاریخ وجود دارد و آنچه مهم است این است که انقلاب علمی، سیاسی و اجتماعی که امام در دوران کوتاه عمر خود ایجاد کردند چنان تحولی را در جامعه ایجاد کرد که این تحول بعد از هزاران سال هنوز در جامعه کاربردی و مورد توجه همه اندیشمندان و متفکران عالم است.

انتهای پیام

• برچسب ها