ولادت إمام جواد علیه السلام

تالیفات

ولادت إمام جواد علیه السلام

• توسط علی
• شنبه 6 خرداد 1391
• 3787
• 0

بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم

اَلحَمدُلله رَبِّ العَالَمیِنَ وَالصَّلَوةُ

              وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ.

    ولادت إمام جواد (علیه السلام).

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالْمَوْلُودَيْنِ فِي رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الثَّانِي وَ ابْنِهِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ الدُّعَاء.

عَنْ أَبِي يَحْيَى الصَّنْعَانِيِّ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا (علیه السلام) فَجِي‏ءَ بِابْنِهِ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) وَ هُوَ صَغِيرٌ فَقَالَ هَذَا الْمَوْلُودُ الَّذِي لَمْ يُولَدْ مَوْلُودٌ أَعْظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنْه‏ .

سلام و درود ما نثار روح مطهّر و منوّر حضرت جواد الائمه، امام نهم(علیه السلام) باد .

مورّخان و محدّثان تاریخ نویس و کسانی که وقایع تاریخی اهل بیت را ثبت کرده اند، نسبت به ولادت آقا جواد الائمه (علیه السلام) إختلاف نظر دارند.

همه مورخین، در سال تولّد و ولادت آن بزرگوار إتّفاق نظر دارند، ایشان در سال 195 هجری، در شهر مدینه به دنیا آمدند، اما نسبت به روز و ماه ولادت آن حضرت در بین بزرگان؛ اختلاف نظر به چشم می خورد .

مرحوم کلینی و ابن شهر آشوب و دیگران ولادت إمام را در ماه رمضان نوشته اند؛ ولی نسبت به روز ولادت امام جواد اختلاف نظر دارند .

ولی برخی از بزرگان شیعه و غیر شیعه مثل شیخ طوسی و ابن عیاش زمان ولادت امام جواد (علیه السلام) را دهم ماه رجب سال 195 هجری در شهر مدینه ی منوّره نقل کرده اند .

مرحوم کفعمی دعایی را در مصباح نقل می کنند که این دعا مؤید این مطلب و نظر دوم است، دعا توسّط سومین نائب خاصّ حضرت بقیة الله الأعظم، جناب حسین بن روح از ناحیه ی مقدسه ی آن حضرت رسیده است، و عبارت دعا همان عبارتی است که در آغاز به آن إشاره شد؛ که در این عبارتِ دعا هم به ماه رجب و هم به ولادت امام جواد (علیه السلام) اشاره شده است .

ویژگی های ولادت امام نهم (علیه السلام ) فراوان و شنیدنی و مورد توجه و نظر است، خداوند متعال، این مولود مبارک را پس از یک دوران صبر و إنتظار، در أواخر حیات حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در حالی که نزدیک به چهل و پنج سال از آغاز زندگی آن حضرت می گذشت، به ایشان عنایت فرمود، از طرفی حدود ده سال از إمامت إمام رضا (علیه السلام) گذشته بود، و إمام صاحب فرزندی نشده بودند .

شیعیان از یک طرف با توجه به روایات فراوانی که از حضرت رسول أکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) و أئمه ی أطهار (علیه السلام) در باره ی تعداد جانشینان پیامبر و نام و دیگر مشخصات آنان و همچنین نام پدرانشان در دست داشتند، معتقد بودند که مسأله ی رهبری پس از حضرت رضا (علیه السلام) به فرزند ایشان به نام محمّد منتقل خواهد شد، که این یک دیدگاه و نظر بود .

از سوی دیگر مشاهده می کردند که پس از این عُمر نسبتا طولانی و گذر زمان از إمامت إمام رضا (علیه السلام) ایشان فرزندی ندارند، و این مسأله برای جامعه ی شیعی نگران کننده بود؛ زیرا این خطر وجود داشت که هر لحظه دستگاه ظلم و ستم عباسی بر آن بزرگوار یورش و حمله برده و ایشان را به شهادت برسانند، این نگرانی آن قدر بالا گرفت که گاه ناچار می شدند، خدمت امام برسند و مسأله را به شکل های مختلف با آن بزرگوار در میان بگذارند، مرحوم علامه ی مجلسی (ره) در کتاب شریف بحار الانوار این قضایا را به گونه های مختلف نقل می فرمایند. بعضی ها خدمت امام می رسیدند و عرض می کردند، یا بن رسول الله از خدا بخواهید که فرزندی نصیبتان فرماید . 

گاهی می پرسیدند، آیا إمامت در عمو یا دایی یا برادر تحقق پیدا می کند ؟ إمام می فرمودند : خیر، آنان با ناباوری می گفتند، پس در چه کسی تحقق پیدا می کند ؟ إمام می فرمودند : در فرزندم، و این زمانی بود که آن حضرت هنوز فرزندی نداشتند؛ که باز مرحوم علامه مجلسی، این مطلب را بیان می کنند؛ گاهی با حالت یأس به آن بزرگوار می فرمودند : سِنّی از شما گذشته است و زمان درازی از عمر شما سپری شده است، بدون آن که فرزندی داشته باشید .

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ قِيَامَا الْوَاسِطِيِّ وَ كَانَ وَاقِفِيّاً قَالَ دَخَلْتُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى(علیه السلام) فَقُلْتُ لَهُ أ يَكُونُ إِمَامَانِ قَالَ لَا إِلاّ أنْ يَكُونَ أَحَدُهُمَا صَامِتاً، فَقُلْتُ‏ : لَهُ هُوَ ذَا أنْتَ لَيْسَ لَكَ صَامِتٌ فَقَالَ بَلَى وَ اللَّهِ لَيَجْعَلَنَّ اللَّهُ لِي مَنْ يُثْبِتُ بِهِ الْحَقَّ وَ أَهْلَهُ وَ يَمْحَقُ بِهِ الْبَاطِلَ وَ أَهْلَهُ وَ لَمْ يَكُنْ فِي الْوَقْتِ لَهُ وَلَدٌ فَوُلِدَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام) بَعْدَ سَنَة .

إبن قیاما می گوید، خدمت إمام رضا (علیه السلام) رسیدم؛ سؤال کردم، که آیا إمکان دارد زمین خالی از حجت باشد ؟

إمام رضا (علیه السلام) فرمودند : خیر، سؤال کرد، آیا ممکن است در یک زمان دو امام باشد ؟ امام فرمودند : خیر، (این جملات بیانگر این است که این سائل، نعوذُ بالله نسبت به إمامت خود إمام هم دچار شکّ و شبهه، شده است) یعنی دو إمام در یک زمان إمکان ندارد، مگر آن که یکی از آنان صامت و پیرو دیگری باشد، آن جا دیگر مطلب را صریح گفت : حالا من فهمیدم که شما إمام نیستید. امام از او پرسیدند: از کجا دانستی ؟ گفت: از آن جا که شما فرزندی ندارید و پیشوای بعدی ما باید از نسل پیشوای قبل باشد. امام در پاسخ قیاما فرمودند : سوگند به خدا روزها و شب ها سپری نخواهد شد، مگر آن که از صلب من پسری متولد شود و همچون من در جایگاه إمامت تکیه زند، حق را برپا دارد و باطل را نابود سازد.

عَنْ أَبِي يَحْيَى الصَّنْعَانِيِّ قَالَ : كُنْتُ عِنْدَ أَبِي الْحَسَنِ عَلیّ بن مُوسَی الرِّضَا (علیه السلام) فَجِي‏ءَ بِابْنِهِ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) وَ هُوَ صَغِيرٌ فَقَالَ هَذَا الْمَوْلُودُ الَّذِي لَمْ يُولَدْ مَوْلُودٌ أَعْظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنْهُ.

با ولادت امام جواد (علیه السلام) چشم شیعیان روشن و نگرانی آنان برطرف شد، و سخن امام رضا (علیه السلام) به ابو یحیی صنعانی که این مولودی است که برای شیعیان ما با برکت تر از او آفریده و خلق نشده باشد .

خداوند إن شاء الله همه ما را از معنویات و برکات و خیرات محضر ائمه أطهار (علیهم السلام) بهره مند بفرماید.

وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُم وَ رَحْمَةُ الله

• برچسب ها