احکام

بسم الله الرحمن الرحیم

مباحث احکام را پیگیری می کنیم و می کردید شما شنوندگان عزیز ..

 در این کوتاه زمان، گوشه ای از مبانی فقهی دین را محضر شما عزیزان با استخراج از منابع فقهی تقدیم می کردیم.

یکی از مسائل فقهی که مبتلا به جامعه است  گاها در انجام فرایض دینی خجالت کشیدن یا شرم و حیا داشتن.گاهی از اوقات این شرم و حیا و خجالت کشیدن پسندیده است و می تواند در جهت انجام فرایض دینی باشد وگاهی این خجالت و شرم و حیا سبب می شود که بعضی از فرایض و واجباتمان را خدای نکرده ترک کنیم. آنچه که شاهد مثال ما در بحث امروز است این است که گاهی گفته می شود چون خانه فلانی مهمان بودیم چون مثلا خانه پدر یا پدربزرگ یا پدرخانممان یا یکی از بستگانمان، در مهمانی به سر می بردیم نیاز به غسل داشتیم و خجالت و شرم مانع شد از اینکه غسل کنیم و با تیمم نماز خواندیم. این چه صورت دارد؟

محضر این عزیزان عرض می کنیم که خجالت، شرم و حیا نمی تواند رافع مسؤولیت دینی و شرعی باشد. یعنی امروز با توجه به امکانات موجود و با توجه به شرایطی که در جامعه برقرار است نمی شود این بهانه را برای فرار از مسؤولیت شرعی قرار داد که چون خجالت می کشیدیم غسل نکردیم.

 بلی اگر خدای نکرده سهل انگاری کرد و غسل را به تأخیر انداخت و زمانی که دیگر نماز قضا می شود و چاره ای جز تیمم نیست در اینجا تیمم بدل از غسل می کند ونمازش را می خواند واین شرایط  استثنایی ست و فرق می کند با بحث شرم و حیا و خجالت.

به امید اینکه در مسائل دینی و شرعی، آنجا که شرم و حیا لازم است از آن استفاده کنیم و آنجا که شرم و حیا لازم نیست از آن پرهیز کنیم.