امام باقر ع را به این جهت باقر مىخواندند يعنى آنكه زمين را مىشكافد و مكنونات آن را آشكار مىكند.زيرا او نيز گنجينههاى نهانى معارف و حقايق احكام و حكمتها و لطايف را كه جز از ديد ناپاكان پنهان نبود، آشكار مىكرد...
امام باقر (ع)مى فرمود: هر گاه من حديث و سخنى براى شما گفتم، ريشه و مستند قرآنى آن را از من جويا شويد.سپس آن حضرت در برخى سخنانش فرمود: پيامبر (ص) از قيل و قال (بگو مگو و مشاجره) و هدر دادن و تباه ساختن اموال و پرس و جوى زياد، نهى كرده است. به آن حضرت گفته شد: اين مطالب در كجاى قرآن آمده است؟ امام باقر (ع) فرمود: در قرآن آمده است : لا خير فى كثير من نجواهم الا من امر بصدقة أو معروف أو اصلاح بين الناس
كار و تلاش در اوج زهد و تقوا - حضور سازنده و مؤثر در جامعه - مرجعيت و پاسخگويى به پرسشهاى مردم - رسيدگى به محرومان - سخاوت و مروت نسبت به دوستان - شكيبايى و بردبارى در روابط اجتماعى - صميميت و محبت با دوستان- محبت و عاطفه نسبت به خانواده - احترام به حقوق اجتماعى مؤمنان - اهتمام به حقوق مالى مردم - رعايت حقوق و نيازهاى روحى همسرواهل خانه - عدم تحميل ايده هاى خويش بر سایرین سیره حسنه حضرت امام محمد باقر ع بود