بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ   وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ   وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ .  واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ  . یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین..
خدایا بگشا به رویم در این ماه درهاى فضلت. وفرود آر برایم در آن برکاتت را.. وتوفیقم ده در آن براى موجبات خوشنودیت.. ومسکنم ده در آن وسطهاى بهشت.. اى اجابت کننده خواسته ها ودعاهاى بیچارگان
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ   
 بعد از سپري كردن ليالي قدر 19 و 21 و به انتظار نشستن آخرين اميد به شب بيست و سوم حق اين است كه اين گونه سخن گفته شود، اي خداي بزرگ وكريم و رحيم بگشاي درهاي فضل و رحمت و مغفرت را كه بي حد و حصر محتاج فضل و رحمت توايم.
اي الله ما در اين شب هاي خاص و ويژه و استثنائي به فرموده خودت در قرآن فرو فرست بركاتت را برما كه نكند موفق نشویم در اينكه شبهاي قدر بگذر .ورضايت تو حاصل نشود.
اميد من در اين ليالي و ايام كه مهمان شما هستيم مهماني محشر است مي خواهم در قيامت در بهترين نقاط بهشت مسكن داشته باشم هم بهشتي شوم هم جزء بهترين بهشتي ها باشم.
خدايا من اعلان اضطرار مي كنم در ماندگي ام را محضر شما و همه اعلان مي كنم وقتي من مضطرم و شما اجابت كننده افراد مضطر. لذا به خودم جرأت دادم كه اين بلند پروازي را داشته باشم.برگردیم به قرانببنیم نظر قران چیه. نزديك به صد آيه از قرآن كريم به فضل و رحمت الهي اشاره دارد. به هر هديه و يا عطيه اي كه دادن آن فرض نيست فضل گفته مي شود تفضل گفته مي شود وَ لا تُؤْمِنُوا إِلاَّ لِمَنْ تَبِعَ دينَکُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدى‏ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتى‏ أَحَدٌ مِثْلَ ما أُوتيتُمْ أَوْ يُحاجُّوکُمْ عِنْدَ رَبِّکُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ
و جز به کسی که از آیین شما پیروی می کند ، ( واقعاً ) ایمان نیاورید. بگو: .هدایت ، هدایت الهی است! ( و این توطئه شما ، در برابر آن بی اثر است .سپس اضافه میکند.تصور نکنید ) به کسی همانند شما ( کتاب آسمانی ) داده می شود ، یا اینکه می توانند در پیشگاه پروردگارتان ، با شما بحث و گفتگو کنند ، ( بلکه نبوّت و منطق ، هر دو نزد شماست .بگو: فضل ( و موهبت نبوّت و عقل و منطق ، در انحصار کسی نیست بلکه ) به دست خداست و به هر کس بخواهد ( و شایسته بداند می دهد و خداوند ، واسع و آگاه است.
يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ
هر کس را بخواهد ، ویژه رحمت خود می کند و خداوند ، دارای مواهب عظیم است.
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا يَشْکُرُونَ (بقره،
آیا ندیدی جمعیتی را که از ترس مرگ ، از خانه های خود فرار کردند؟ و آنان ، هزارها نفر بودند ( که به بهانه بیماری طاعون ، از شرکت در میدان جهاد خودداری نمودند ) . خداوند به آنها گفت: بمیرید! ( و به همان بیماری ، که آن را بهانه قرار داده بودند ، مردند. ) سپس خدا آنها را زنده کرد ( و ماجرای زندگی آنها را درس عبرتی برای آیندگان قرار داد. ) خداوند نسبت به بندگان خود احسان می کند ولی بیشتر مردم ، شکر ( او را ) بجا نمی آورند.
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ (مائده، 54)
ای کسانی که ایمان آورده اید! هر کس از شما ، از آیین خود بازگردد ، ( به خدا زیانی نمی رساند خداوند جمعیّتی را می آورد که آنها را دوست دارد و آنان ( نیز ) او را دوست دارند ، در برابر مؤمنان متواضع ، و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند آنها در راه خدا جهاد می کنند ، و از سرزنش هیچ ملامت گری هراسی ندارند. این ، فضل خداست که به هر کس بخواهد ( و شایسته ببیند ) می دهد و ( فضل ) خدا وسیع ، و خداوند داناست.
وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى‏ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إِلاَّ قَليلاً

وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ
چه نوع اعمالي مي تواند رضايت خدا را جلب كند و چه بايد كرد تا توفيق پيدا كنيم براي جلب خشنودي خداوند، قطعا به نوع خاصي از افعال و گفتار و عبادات نمي توان اشاره كرد. عموميت دارد و در مكانها و زمانهاي مختلف متفاوت است. مثلا روزي صلح امام حسن عليه السلام خدا را خشنود كرد و روزي قيام امام حسين عليه السلام، ثروت خديجه، ايمان و ايثار حضرت علي، صبر و حلم و اخلاق نيكوي رسول خدا (ص) مصداق جلب رضايت خداست.
روزي در خط مقدم جبهه بودن رضايت خدا حاصل مي شود روزي در خيابان هاي تهران در روز قدس شعار مرگ بر اسرائيل.
گاهي رضايت خدا در مكه رفتن و زيارت عتبات حاصل مي شود گاهي در جهيزيه نو عروس نيازمند گاهي با نماز شب گاهي با لبخند محبت به پدر و مادر زماني با سكوت و سكون و زماني با تحرك و بصيرت عقل و خرد.
گاهي در دانشگاه و حوزه و كرسي درس و تدريس و گاهي در محراب و نبرد و سجود، اعتكاف وتهجد، زماني در سنگر سازندگي و جهاد علمي و گاهي در صفوف مستحكم نماز جمعه در ساختن مدرسه و مسجد و بيمارستان يا در رسيدگي به امور مستمندان و محرومان همه مصداق رضايت پروردگار است.
واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ بحبوحات را هم مفردات راغب و هم منتهي الارب ميان يا وسط هر چيز معنا كرده اند جمله خاص و ويژه اي است يعني آن ميان بهشت خدا يا محل سكونت را وسط بهشت قرار ده حالا چه ويژگي در وسط بهشت قرار دارد. بايد رفت و انشاء الله از نزديك رويت كرد. اما آنچه مسلم است بهشت با همه نعمتهايش براي نيكان است. ان الابرار يشربون كاسا كان مزاجها كافورا
و يا عينا يشرب بها عباد الله
بندگان خدا هستند كه از بهترين هاي بهشت بهره مي برند.
و باز از ميان بهشت و بهترين هاي آن هر چه هست اولويت با پيروان علي ابن ابي طالب عليه السلام و اولاد گرامي آن حضرت است.
ان في الجنة نحرو من لين   لعلي و حسين و حسن
ان من كان محبا لهو
تدخل من غير حزن
نحري از شير گوارا و شراب ناب بهشتي است كه مخصوصا حضرت علي و امام حسن و امام حسين و شيعيان و دوستداران آنان است و ديگران بهره اي ندارند.
یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین
 آنچه ما از خدا مي خواهيم خداسته و تقاضاي فرد مضطر است.
و ايقنت انك ارحم الراحمين في موضع العفو و الرحمه؛ در دعاي افتتاح در شبهاي رمضان مي خوانيم يقين دارم اطمينان و باورم اين است كه خدا مهربان است از نوع مهربان ترين و در جايگاه عفو و رحمت است.
لذا خاضعانه و خاشعانه و از روي اظطرار در خواست عفو و بخشش دارم خواسته ام از روي غرور نيست از روي عجر و ناتواني و اضطرار است.

و هنگامی که خبری از پیروزی یا شکست به آنها برسد ، ( بدون تحقیق ، ) آن را شایع می سازند در حالی که اگر آن را به پیامبر و پیشوایان- که قدرت تشخیص کافی دارند- بازگردانند ، از ریشه های مسائل آگاه خواهند شد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود ، جز عدّه کمی ، همگی از شیطان پیروی می کردید ( و گمراه می شدید ) .
فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ اذْکُرُوا اللَّهَ کَثيراً لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ و هنگامی که نماز پایان گرفت ( شما آزادید . در زمین پراکنده شوید و از فضل خدا بطلبید ، و خدا را بسیار یاد کنید شاید رستگار شوید!انچه ازایات شریفه بدست می ایداین است که.
فضل و رحمت الهي اختصاص به گروه و دسته و افراد خاصي ندارد رحمت عام است همه را شامل مي شود مثل باران است بر همه سرازير است بستگي دارد كه هر كس چقدر بتواند از اين رحمت و فضل بهره ببرد.
در دعاي جوشن كبير مي خوانيم يا من فضله عميم، يا من يرجي الا فضله يا قديم الفضل، خدا. صاحب فضل همه گير است .صاحب فضل دائمي است غير از فضل خدا به چيز ديگري اميدي نيست.
فلولا فضل الله عليكم لكنتم من الخاسرين.
اگر فضل خدا شامل حال نشود قطعا جزء خسارت زده گان و زيانكاران خواهيم بود. بايد دربهاي فضل خدا گشوده شود. اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ   
وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ
قران کریم ایمان بخدا. وتقوی. را ضمینه ساز نزول برکات می دادومیفرماید
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ و اگر مردم شهرها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند قطعا بركاتى از آسمان و زمين برايشان مى‏گشوديم ولى تكذيب كردند پس به [كيفر] دستاوردشان [گريبان] آنان را گرفتيم ....درفرمایشات رسول خداص زمان ظهور حضرت مهدی ع را زمان نزول برکات معرفی میکند.ومیفرماید مهدی (عجل الله فرجه الشریف) از عترت و اهل بیت من است و در آخر الزمان قیام می کند, آسمان به برکت او, باران می فرستد و زمین بذرهای خود را می رویاند, زمین را از عدل و داد پر میکند همچنان که اقوام قبل, از ظلم و جور پر کرده باشند
علامه مجلسی ره از لسان امام باقر ع نقل میکند که حضرت فرمودند
همه اموال و گنجینه های دنیا و نیز هر آنچه از ذخائر که در زمین پنهان است و هر آنچه که آشکار است, نزد.حضرت ع  مهدی ع جمع شود؛ آنگاه آن حضرت به مردم می گوید: بیائید اینها همان چیزهایی است که برای بدست آوردن آنها از خویشاوندان خود. بریدید و خونهای یکدیگر را ریختید و کارهای حرام برای بدست اوردن ان  مرتکب شدید. نمي شود انتظار داشت كه جامعه به گناه آلوده باشد بعد نزول بركات صورت پذيرد اين دود در تضاد است طبق صريح قرآن كريم.
جامعه بي حجاب يا بدحجاب  نمي تواند توقع نزول بركات را داشته باشد وقتي ربا و رباخواري و ربادهي در جامعه باشد چگونه خداوند بر آن جامعه بركت بفرستد.
جامعه اي كه مفيد به محرم و نامحرم نيست جامعه اي قانع به حق خود نيست جامعه اي كه در برابر نعمات الهي شاكر و سپاس گذار نباشد بركات بر او فرستائه نمي شود.
رضايت امام جامعه و عمل به فرامين او شرط نزول بركات الهي است.
خداوند به بندگان خوب خودش بركت مي دهد در عمر آنها بركت در حال آنها بركت در علم آنها بركت در فكر آنها بركت حتي در مرگ آنها بركت.
مصداق بارز اين مطلب حضرت امام خميني (ره) و مراجع بزرگوار تقليد هستند. و يا شهداء گرانقدر كه مرگ آنها شهادت شد و هم براي خود آنها بركت شد كه شاهدند و زنده و بر سفره خدا مهمان و هم براي ملتي بركت شد كه بر دشمن تا دندان مسلح پيروز شدند. ياد خدا هميشه و در همه حال مايه خير و بركت است اگر از نعمتهاي خدا ياد كنيم ضمينه شكر الهي فراهم مي شود اگر به ياد قدرت خدا باشيم ان الله علي كل شي قدير.
توكل ما به خدا زياد مي شود. زماني كه به ياد قهر و خشم خدا هستيم ضمينه ترس درما فراهم مي شود و خدا ترس مي شويم اگر از عفو وكرم خدا ياد كنيم اميد در ما زنده مي شود اميدوار به زندگي مي شويم همه اينها بركت است. روابط عمومی مرکز مباحثات فقهی تبلیغی حضرت جوادالائمه علیه السلام