«اللّهُمَّ وَ هذا یَوْمُ عَرَفَةَ یَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَکرَّمْتَهُ
وَعَظَّمْتَهُ نَشَرْتَ فِیهِ رَحْمَتَکَ وَ مَنَنْتَ فِیهِ بِعَفْوِکَ وَ
اَجْزَلْتَ فِیهِ عَطِیَّتَکَ وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلی عِبادِکَ؛ خدایا! و
این روز عرفه روزی است که تو به آن شرافت و کرامت و عظمت بخشیدی و رحمتت
را در این روز گستراندی و به عفو و بخششت[بر خلق] منّت گذاردی و عطایت را
بسیار عظیم گردانیدی و به خاطر این روز بر بندگانت تفضّل نمودی.»
مدیر
مرکز مباحثات فقهیتبلیغی جوادالائمه(ع) در اشاره به این مطلب و با بیان
اینکه در وصف و بزرگی روز عرفه روایات بسیاری نقل شده است، میگوید: این
عبارت گرانقدر از سیدالساجدین، امام زینالعابدین(ع)، زیباترین و
پرمحتواترین دعا و عالیترین مضمون از زبان اولیای الهی در توصیف این روز
بزرگ است.
حجتالاسلاموالمسلمین علیاصغر تقوی ادامه میدهد: عرفه به
معنای عرفان و شناخت و معرفت است و آنچه در این روز میتواند برای انسان
مفید فایده باشد، معرفت نسبت به حقایق بهویژه خداوند، ائمه اطهار(ع) و
معصومین است که امید است با استعانت به خداوند و سعی و تلاش انسان، مغفرت و
معرفت در این روز حاصل آید.
وی شب و روز عرفه را بهترین فرصت برای
آمرزش عنوان میکند و میگوید: امام صادق(ع) در این باره میفرمایند: «کسی
که در ماه مبارک رمضان و در شبهای قدر نتوانسته آمرزش الهی را کسب کند، تا
سال آینده برای او امیدی نیست، مگر آنکه روز عرفه را درک کند و به جای
شبهای قدر، آمرزش گناهانش را در آن روز از خدا بخواهد.»
حجتالاسلاموالمسلمین
تقوی یادآور میشود: در روایت دیگری آمده است که خدای سبحان به ملائکه در
این روز میفرماید: «ای فرشتگان من! آیا نمیبینید بندگان و کنیزان مرا که
ژولیده و غبارآلود از اطراف شهرها آمدهاند و آیا میدانید آنها چه
درخواستی دارند؟» ملائکه میگویند: «پروردگار ما! آنها مغفرت میخواهند.»
پس خداوند میفرماید: «شاهد باشید که من آنها را بخشیدم.»
وی تاکید
میکند: امام صادق(ع) میفرمایند: «در این روز از دعا و نیایش فراموش نکنید
و دست از دعا برندارید که دعا شفای هر دردی است». آموزههای اخلاقی و
اجتماعی، ارزشی است که انسان میتواند با آن روح خود را متعالی کند و دعای
عرفه این ویژگی را دارد که انسان به زیباترین شکل ممکن، نعمتهایی را که
خداوند به او ارزانی داشته، به یاد بیاورد و در مقابل غفلتها و کاستیهای
خود طلب مغفرت کند.
حجتالاسلاموالمسلمین تقوی انس و ارتباط با خداوند،
ایجاد تعادل و آرامش در زندگی و مسائل شخصی، افزایش اعتمادبهنفس، ارتقای
توانمندی در برابر مشکلات مادی و معنوی، رفع غرور و خودخواهی و رهایی از
وابستگیها را از برکات روز عرفه عنوان میکند و میگوید: از اینرو خداوند
دعا و نیایش در این روز را معادل با 170سال اطاعت و عبادت دانسته است.
وی
ادامه میدهد: کسی که این روز را درک کند و در پایان آن احساس کند که
آمرزیده نشده، از بزرگترین گناهکاران است؛ چراکه بزرگی این روز به حدی است
که امام حسین(ع) میفرمایند: «[خدایا!] مرا از مقامت بترسان و شوق ملاقاتت
را به من عنایت کن و توفیق
توبه نصوح به من عنایت فرما؛ بهگونهای که با آن توبه، گناه پنهان و آشکاری باقی نگذاری و از سینهام کینه نسبت به مؤمنان را برکن.»
حجتالاسلاموالمسلمین
تقوی یادآوری میکند: با تمام آنچه در عظمت عرفه گفتیم، امام حسین(ع) حرکت
خود را به سمت صحرای کربلا از شب عرفه وقبل از به جا آوردن فضایل این
روزشروع کردند و حج خود را عمره بهجا آوردند تا رسالت تبلیغی پیام کربلا
را از مکه و از جمع حاجیان حج تمتع در آن سال، آغاز کرده باشند.
وی با
بیان اینکه برای خیلیها سوال است که چرا امام حسین(ع) چند روزی سفر خود را
به تعویق نینداختند تا فرصت حج به پایان برسد، میگوید: در روایات بسیاری
نقل شده است که حضرت فرمودند: «بیم آن دارم که دشمن دست به قتل و خونریزی
بزند و حرمت حرم امن الهی شکسته شود و من این را نمیپذیرم. مکه را در عرفه
ترک میکنم تا دین جدم را در مقابل آنان که ادعای جانشینی و خلافت امت
مسلمین را دارند، احیا کنم.»
حجتالاسلاموالمسلمین تقوی اضافه میکند:
نباید فراموش کرد که این اقدام امام حسین(ع)، یک حرکت سیاسی و تبلیغی بود و
حاجیانی که خبر واقعه کربلا را پس از اتمام حج تمتع شنیدند، مهر تاییدی بر
حقانیت امام زدند.
0 دیدگاه