به مناسبت شهادت امام هفتم: دقايقي در محضر إمام موسي كاظم (عليه السلام)

تالیفات

به مناسبت شهادت امام هفتم: دقايقي در محضر إمام موسي كاظم (عليه السلام)

• توسط علی
• ۱۳۹۳ سوم خرداد
• 2597
• 0

          در محضر إمام موسي كاظم (عليه السلام)

قَالَ مُوسَی بْنَ جَعْفَر (عليه السلام) : فِي رَجُلَيْنِ يَتَسَابَّانِ قَالَ الْبَادِي مِنْهُمَا أَظْلَمُ وَ وِزْرُهُ وَ وِزْرُ صَاحِبِهِ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَعْتَذِرْ إِلَى الْمَظْلُومِ[1] .

سه روایت از موسی بن جعفر (عليه السلام) در ادامه سخنان معصومین (عليه السلام) إنتخاب کردیم، تا آنها را به شما تقدیم کنیم . اینها روایات جامع و کاملی است و مورد نیاز و احتیاج جامعه امروزی و همه جوامع بشری می باشد .

سخن امام درباره افرادی است که (نعوذُ بالله) به یکدیگر دشنام می دهند و البته در دو أمر هیچ شکّی نیست، اول اینکه دشنام دادن یکی از عادات و رسوم بسیار غلط و اشتباه جامعه است، و دوم اینکه در دین مبین إسلام، به شدت، دشنام دادن نکوهش شده است.

در سیره اولیاء الهی وارد شده است، که حتّی به دشمنانتان دشنام ندهید، چون زمینه دشنام دادن آنها را هم فراهم می کنید، دشنام دادن زندگی دشنام دهنده را سیاه می کند، آخرت و دنیای او را خراب می کند،

دشنام دهنده، در مرز خروج از دین و خروج از مبادی دینی است .

مولا موسی بن جعفر (عليه السلام) درباره دو فردی که به یکدیگر دشنام می دهند، می فرمایند : در بین این دو نفرِ دشنام دهنده، آن کسی که شروع به دشنام می کند، ستمگر تر است، حالا نه اینکه فرد مقابل را تأیید بکنند، و لکن مقصودشان این است که  و لو کسی به شما دشنام داد، و لکن شما جوابش را با دشنام ندهید. او بدی کرد، شما چرا بدی می کنید ؟ او خلاف کرد، شما چرا خلاف بکنید ؟ او مرتکب إشتباه شد، شما چرا مرتکب اشتباه بشوید ؟ و لو دشنام داد، جواب دشنام، دشنام نیست. اما حالا إمام می فرمایند : اگر کسی چنین کاری کرد و دشنام داد، آن کسی که شروع کرد، ستمگر است و گناه او از گناه کسی که جواب می دهد، بیشتر است یا به تعبیری گناه آن کسی که جواب داده است هم به عهده او می باشد تا زمانی که از مظلوم عذرخواهی کند، یعنی اگر کسی که به او دشنام داد، مظلوم بود و او هم جوابی ردّ کرد، ضمن اینکه ستمگر است و گناه او را هم باید به عهده بگیرد، تا زمانی که عذرخواهی نکرده این مسأله به قوّت خودش باقی است .

برداشت از این سخن امام این است که اصلاً دشنام را نباید شروع کرد، و اگر کسی شروع کرد، نباید پاسخ داد .

در روایت دیگری از باب الحوائج حضرت کاظم این چنین بیان شده است، مَنْ تَكَلَّفَ مَا لَيْسَ مِنْ عِلْمِهِ ضَيَّعَ عَمَلَهُ وَ خَابَ أَمَلُهُ [2] . اگر کسی پایش را از گلیمش درازتر کرد، و وارد کاری که در شأن و قدرت او نیست؛ شد، این آدم خودش را به زحمت انداخت. عملش را ضایع کرد، و این کارش را از بین برده است، و به آرزویش نمی رسد، نتیجه خوبی از این کار دستش نمی آید، لذا انسان نباید پایش را از گلیمش فراتر گذارد. باید در حد خودش و در چهارچوب خودش پا بگذارد .

در روایت سوم، إمام موسی به مطلبی إشاره می فرمایند، که از اسرار است، وَ قَال موسی الکاظم (عليه السلام) : كُلَّمَا أَحْدَثَ النَّاسُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعُدُّونَ [3]؛ هر گاه مردم گناه بی سابقه ای را انجام دادند، خداوند هم آنها را به گرفتاری های جدید و نو مبتلا می کند، هرچه گناهان جدیدتر می شود، و شکل جدیدی به

خودش می گیرد، بلا ها هم بلاهای جدید و به روزی می شود .

خب قطعاً در زمان گذشته خیلی از بلاهایی که امروز بر جهانیان نازل می شود، نبوده است، بمب، سلاح های شیمیایی، میکروبی، تصادفات، جنگهای سنگین، حوادث ساخته شده به دست بشر، ولی در آن روز، آن قدر گناهان ساخته شده به دست بشر، هم متنوع نبوده است، امکانات آلودگی به گناه مثل إینترنت و شبکه های ماهواره ای و امثال این ها نبوده است، خیلی از گناهانی که امروز مرسوم شده، آن روزها نبوده است، امکانات صوتی و تصویری که ممکن است، گناه را به جامعه افزایش بدهد، وجود نداشته است، لذا می فرمایند که هر چه گناه جدیدتر بشود، بلا و مصیبت هم جدیدتر می شود .

وَالسَّلاَمُ عَلَيْكُم وَ رَحْمَةُ الله.

• برچسب ها