ترسیم صحیح وضعیت آینده جهان در اندیشه‌ امام عسکری مشهود است

خبرگزاری رسا ـ مدیر مرکز مباحثات فقهی جوادالائمه مشهد گفت: آینده‌نگری و ترسیم آینده جهان تشیع از برجسته‌ترین نکات زندگی امام حسن عسکری(ع) است که در مکتوبات و ارسال نمایندگان شان به سوی شخصیت های مورد اعتماد و اطلاع‌دادن از وضعیت آینده جهان اسلام، این امر مشهود است.

حجت الاسلام علی اصغر تقوی، مدیر مرکز مباحثات فقهی جوادالائمه(ع) مشهد، در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، با بیان این که اگر امروز بخواهیم خواسته امام حسن عسکری(ع) را از خودمان بررسی کنیم،‌ جز اطاعت و پیروی از حضرت صاحب العصر و الزمان چیز دیگری نخواهد بود، اذعان کرد: اگر بخواهیم خواسته حضرت بقیة الله را از تشیع بررسی کنیم، در صدر اوامر این بزرگوار آیه «اطیعوالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم‌» خواهد بود.

وی نیز گفت: آینده‌نگری و ترسیم آینده جهان تشیع با توجه به علم به غیبت فرزند بزرگوارشان حضرت مهدی از برجسته‌ترین نکات زندگی امام حسن عسکری(ع) است که در مکتوبات و ارسال نمایندگان شان به سوی شخصیت های مورد اعتماد و اطلاع‌دادن از وضعیت آینده جهان اسلام، این امر مشهود است.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به برخی از آثار علمی این امام همام در زمان حیاتشان، تصریح کرد: نهضت علمی که در زمان حیات امام حسن عسکری(ع) بنیان گذاشته شد، بی نظیر و بی بدیل است؛ گسترش فلسفه، کلام و ظهور شاگردانی بارز که دانش آموختگان از مکتب زلال ولایت علوی در محضر امام حسن عسکری(ع) بودند از دیگر نتایج نهضت علمی آن حضرت است و امروز نیز فقهای معاصر تشیع از اندوخته های آنان علم را کسب می کنند.

وی افزود: در زیارت جامعه کبیره ذکر شده است‌«بِمُوَالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِینِنَا»، بدین شرح که اگر راسخون علم الهی نبودند، امروز بشریت گمراه شده بود.

حجت الاسلام تقوی همچنین یادآور شد: امام عسکری با یکی از بستگانشان که از دشمنان سرسخت آن حضرت بود در یک زندان بودند، هنگامی که حکم آزادی امام حسن عسکری(ع) صادر شد، آن حضرت فرمودند‌«تا آن زندانی آزاد نشود من از زندان نمی‌روم»، این عمل این امام نشان دهنده عزت روح ایشان است.

وی به یگانگی امام یازدهم شیعیان در سخاوت اشاره و خاطرنشان کرد: غلام آن حضرت در خاطره ای از آن حضرت بیان می کند «برای ایشان هدیه ای آوردند؛ امام به من فرمودند از این هدیه برای بچه های خود بردار و به منزل ببر»، غلام می گوید «من مقداری برداشتم ولی امام فرموند همه را بردار و برای فرزندانت ببر».

مدیر مرکز مباحثات فقهی جوادالائمه(ع) مشهد سپس به تبیین اوضاع سیاسی زمان حیات امام حسن عسکری پرداخت و بیان کرد: اوضاع سیاسی زمان حیات ایشان اقتضا می کرد که امام در قالب نامه نگاری به نشر احکام و معارف الهی اقدام کنند؛ یکی از آن نامه ها نامه ای است که برای «علی بن حسین بابویه» می نویسند، حضرت در این نامه به مسائلی اشاره کرده اند که خود کتاب مفصلی از اخلاقیات، کلمات نفسانی و روحی است و اگر به آن عمل شود سعادت دنیا و آخرت آدمی را تضمین می کند.

وی ادامه داد: عبدالله خاقان، وزیر معتمد عباسی که در غرور و تکبر شهرت داشت، هرگاه امام حسن عسکری(ع) را می دید به آن حضرت احترام می گذاشت و ایشان را در جایگاه خود می نشاند و بیان می کرد «‌در زهد کسی همانند امام حسن عسکری نیست؛ این بزرگوار از زاهدترین و داناترین مردم روزگار است و هرگاه احوال او را از مردم جویا می‌شوم مردم را نسبت به او متواضع می بینم»‌.

عضو اتاق فکر تبلیغ استان خراسان اظهار داشت: نماز میت سیاسی که عیسی بن متوکل بر جنازه امام حسن عسکری(ع) خواند اگر چه جنبه تشریفاتی داشت و برای انحراف افکار عمومی صورت گرفت، ولی بیانگر اوج محبوبیت و مقبولیت مردمی امام عسکری است؛ البته نماز اصلی را حضرت بقیة الله بر پیکر پدر بزرگوارشان اقامه کردند.

وی ابراز داشت: اگر چه عمر دوران امامت امام حسن عسکری طولانی نبود؛ ولی در همین مدت کوتاه آثار مهمی با موضوعات تفسیر قرآن کریم، نشر احکام، تبیین مسائل فقهی و ترسیم خط مشی حرکت‌های انقلابی شیعیان از ایشان برای جهان تشیع به یادگار مانده است.

حجت الاسلام تقوی با بیان این که شیخ طوسی شاگردان معروف و مشهور امام را بیش از یکصد نفر شمرده است، تشریح کرد: نام بیشتر شاگردان آن حضرت در کتب رجالی شیعه ذکر شده است و فقها نیز بعضی از آنان را از راویان موثق و معتمد معرفی کرده و از روایات آنان در زمینه فقهی و بیان احکام(حلال و حرام) استفاده نموده‌اند.

وی در پایان یادآور شد: از ویژگی‌های شاخص زندگی امام حسن عسکری(ع) حضور منجی عالم بشریت در سلب آن بزرگوار است؛ از این رو هنگامی که حضرت صاحب الزمان قدم به عرصه حیات گذاشتند آن بزرگوار دو مرحله دستور دادند که امام زمان(عج) را به محضرشان ببرند و هر مرحله زبان خود را در کام حضرت مهدی نهادند و گویا ایشان با این کار علوم اولین و آخرین را به آن حضرت منتقل کردند، به گونه ای که حضرت در طفولیت به خواندن قرآن (‌و همچنین تورات و زبور) مشغول شدند.