دعاي روز ششم ماه رمضان به همراه شرح و تفسير:گناه دلیل خواری انسان است

اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِتِکَ ولا تَضْرِبْنی بِسیاطِ نَقْمَتِکَ وزَحْزحْنی فیهِ من موجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنّکَ وأیادیکَ یا مُنْتهى رَغْبـةَ الرّاغبینَ.

خدایا وا مگذار مرا در این روز در پى نافرمانیت روم ومزن مرا با تازیانه کیفر و دور و بر کنارم بدار از موجبات خشمت بحق احسان و نعمتهاى بى شمار تو اى حد نهایى علاقه واشتیاق مشتاقان.

حجت الاسلام علی اصغر تقوی، رییس مرکز فقهی جوادالائمه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد پیرامون شرح دعای روز پنجم بیان داشت: در عبارات این دعا داریم اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِتِکَ، به چند نکته اشاره می شود یا چند نکته را می شود برداشت کرد.

وی افزود: بعضی گناهان انسان را ذلیل و خوار می کند و از خداوند درخواست می کنیم که خداوندا لا تخذلنی من را خوار و ذلیل نکن در این ماه و در همه ایام عمر به خاطر تعرض به بعضی از معصیت ها.

رییس مرکز فقهی جوادالائمه بیان داشت: خود گناه انسان را خوار می کند هیچ تردیدی در آن نیست گناه زمینه خواری انسان را فراهم می کند و انسان گنه کار عزتی در میان جامعه و در پیشگاه خداوند ندارد کسی که نعوذ بالله اداء امانت نمی کند و در امانت خیانت می کند محبوب مردم نیست.

وی گفت: کسی که دروغ می گوید محبوبیتی در بین مردم ندارد کسی که غیبت می کند مردم به او علاقه ای ندارند در نتیجه عزت اجتماعی خودش را از دست می دهد. عزت در سایه ایمان و بندگی به دست می آید اگر در این عبارت دعا می گوئیم اللهم لا تخذلنی فیه لتعرض معصیتک، یعنی زمینه برای رفتن به سوی آن گناهانی که عزت را از دست می دهند فراهم نشود و این که خدای نکرده خود گناه را انجام بدهیم بعد عزتمان از بین برود.

اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِتِکَ

حجت الاسلام تقوی بیان داشت: روایات متعددی در مورد خذلان در بیان معصومین علیهم السلام آمده است که به دو سه نمونه از آن اشاره می کنیم که از فرمایشات مولی الموحدین امیرمؤمنان علی (ع) است که در کتاب شریف غرر الحکم ذکر شده است «الحرمان خذلان» محروم ماندن از کارهای خیر بی توفیقی و بی بهره ماندن از عنایات خدای تعالی است.«الخذلان ممد الجهل» بی توفیقی و بی بهره گی از درگاه یاری دهنده جهل و نادانی است.

وی در ادامه افزود: «لمخذول من له الی اللئام حاجه» بی توفیقی و بی بهره کسی است که به لئیمان نیازمند باشد. «من علامات الخذلان ایتمان الاخوان» از نشانه های بی توفیقی و بی بهره ماندن از الطاف الهی امین دانستن مردمان خیانت کار است.

ولا تَضْرِبْنی بِسیاطِ نَقْمَتِکَ

حجت الاسلام تقوی در ادامه گفت: و لا تضربنی که در اینجا عبارت به اصطلاح تازیانه یا زدن به کار رفته، عقوبت نکن، نزن مرا، تنبیهم نکن، در اینجا باید عرض کنیم که مبنای خدا بر زدن بندگان نعوذ بالله نیست، مبنای خدا بر عقوبت بندگان نیست مبنای الهی در این نیست که بندگانی را که خودش خلق کرده و با تمام توان و قدرت امکانات رفاهی او را فراهم کرده آنها را بخواهد نعوذ بالله به .... و غضب با ایشان برخورد کند مبنا رأفت و رحمت، ارحم الراحمین است.

وی افزود: اما گاهی این گونه است که در این عبارت دعا ما می گوئیم که خدایا من خودم یک کارهایی کردم که خودم را در دامن عقوبت می بینم، من خودم گناهانی را انجام دادم که خودم را سزاوار این که شما مرا ادبم کنید که تازیانه ی ادب است. اما چون شما را خیلی بزرگوار و بزرگ می دانم و شخصیت عظمت شما را آنقدر در صدر و اعلی می دانم که چنین اتفاقی نخواهد افتاد از شما تقاضا می کنم که و و لا تضربنی بسیاط نقمتک و زخزخنی فیه من موجبات سخطک.

رییس مرکز فقهی جوادالائمه بیان داشت: روایات متعددی ظلم و اعانت بر ظلم را باعث بروز نقمت و انتقام الهی بیان می کنند حضرت علی (ع) در نامه 53 نهج البلاغه می فرماید«و لیسَ شیءٌ أدّی إلی تغییرِ نعمة الله و تعجیل نقمته من إقامةٍ علی ظلمٍ ؛ فإنَّ اللهَ سمیعٌ دعوةَ المضطهدین» برای تغییر دادن نعمت خدا و شتاب بخشیدن به خشم و عذاب و نقمت او هیچ چیز موثرتر از پافشاری در ظلم و ستمگری نیست؛ زیرا خداوند دعای ستمدیده گان را می شنود و همواره در کمین ستمکاران است.

حجت الاسلام تقوی در شرح فراز دیگر از دعا بیان داشت: «اشد الناس عذابا یوم القیامه المتسخط لقضاء الله» سخت ترین مردم از نظر عذاب در روز قیامت کسی است که مقدرات الهی را خوش ندارد.

وی افزود: «من کثر سخط لم یعرف رضاه» کسی که خشم و ناخورسندی هایش در زندگی بسیار است خوشنودی هایش شناخته نشود. «من طلب رضی الناس سخط الله رد الله حامده من الناس ذاما» کسی که رضایت مردم را با خشم خدا بجوید خداوند ستایش کننده او را در میان مردم تبدیل به مذمت کننده گرداند.

وزَحْزحْنی فیهِ من موجِباتِ سَخَطِکَ

استاد حوزه و دانشگاه خراسان بیان داشت: نمی خواهم جوری باشد خدای نکرده به کارهایی که می کنم شما عصبانی بشوید، غضبناک بشوید خیلی کارها هست که گاهی وقتها از کنارش آدم نمی تواند بگذرد و انسان را رنجور نمی کند افسرده نمی کند در همین عالم مادی خودمان اینطوری است.

وی افزود: اما بعضی کارها هست که نه انسان را به غضب می آورد، ذات اقدس الهی هم در این قضیه این گونه است که بعضی از گناهانی که بشر انجام می دهد غضبناک می شود خداوند می گوید نکند خدای نکرده من گناهی انجام بدهم که موجبات سخط و غضب فراهم بشود.

وی ادامه داد: در روایت دارد که اگر شما یک قدم به سوی خدا بردارید خداوند هروله کنان به سوی شما می آید این جمله خیلی بزرگ و عظیمی است بعد ما در اینجا می گوییم خدایا شما آخرین امید من هستید کسی که از همه جا نا امید شده هیچ کجا امیدی ندارد پناهی ندارد می گوید نه فلان جا هست به آنجا متوسل می شویم.

وی گفت: خدایا شما آخرین امید من هستید شما آن جایی هستید که موج های رغبت من را به آنجا هدایت می کند جایی که من با عشق و علاقه به آن سمت می آیم و می دانم که آنجا دست خالی بر نمی گردم. خدایا یک اتفاقی در زندگی من پیش نیاید که این امید از من گرفته شود یک اتفاقی در زندگی من به وسیله گناه ایجاد نشود که من آنجایی را که رغبت دارم و امید دارم رویگردان شوم و خدا به من نگاه کند بگوید تو اصلاً ارزش گناه کردن نداری.

وأیادیکَ یا مُنْتهى رَغْبـةَ الرّاغبینَ

استاد حوزه و دانشگاه خراسان در بیان فراز پایانی دعا چنین گفت که: اگر خداوند بر بنده اش منت می گذارد و به او عنایت و لطف می کند همه به خاطر این است که بنده اش را دوست دارد و می خواهد که بنده به سوی او برود و فاصله نگیرد و اوست که نهایت شوق مشتاقان است./933/ت301/ب4