بسم الله الرحمن الرحيم
مناجات شعبانيه
إِلَهِي فَلَكَ الْحَمْدُ أَبَدا أَبَدا دَائِما سَرْمَدا يَزِيدُ وَ لا يَبِيدُ كَمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَي
اِلهى کَاَنّى بِنَفْسى واقِفَهٌ بَیْنَ یَدَیْکَ خدایا خود را چنان مى نگرم که گویا در برابرت ایستاده
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُدِيمُ ذِكْرَكَ وَ لا يَنْقُضُ عَهْدَكَ وَ لا يَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَ لا يَسْتَخِفُّ بِأَمْرِكَ .از تو ميخواهم كه بر محمد و دودمانش درود فرستي و مرا از آنان قرار دهي كه همواره به ياد تواند و پيمان تو را نميشكنند و از سپاس تو غافل نميشوند و فرمانت را سبك نميشمرند
كلام معصوم فراتر از آن است كه غير معصوم بتواند پيرامون ادراك و فهم آن تدبر واقعي كند. در كلام و بيان معصومين سلام الله عليهم اجمعين يك تفسير عادي و روان و در خور فهم آحاد جامعه وجود دارد و يك مفهوم هم در توان عرفاء و فقهاء و دانشمندان و مفسران و روات حديث و ژرف نگران وجود دارد و يك ادراك كلي و تفسير خاص هست كه قطعا فقط از عهده معصوم ديگر بر مي آيد و در توان مردم عادي نيست.
إِلَهِي بِكَ عَلَيْكَ إِلا أَلْحَقْتَنِي بِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِكَ وَ الْمَثْوَى الصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِكَ فَإِنِّي لا أَقْدِرُ لِنَفْسِي دَفْعا وَ لا أَمْلِكُ لَهَا نَفْعا إِلَهِي أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِيفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنِيبُ [الْمَعِيبُ
به تعبير ديگر همان گونه تفسير قرآن به قرآن شكل مي گيرد و فقط قرآن است كه مي تواند بعضي از قرآن را تفسير كند در كلام معصومين هم اسراري نهفته است كه انشاء الله توسط حضرت بقية الله كه خود از معصومين هستند تفسير خواهد شد.
يكي از مصاديق واقعي اين مطلب مناجات شعبانيه است اين مناجات كه خود كلام معصوم است يك تفسير ظاهري دارد و يك تفسير باطني. در اين زيارت از عباراتي استفاده شده كه حقا ادراك واقعي آن لايمكن است مگر امام زمان(عج) تشريف بياورند و شرح و تفسيرش كنند.
مناجات شعبانيه از مضاميني برخوردار است كه خود كلاس انسان سازي است.
يَا سَيِّدِي فِيمَا يَكُونُ مِنِّي إِلَى آخِرِ عُمْرِي مِنْ سَرِيرَتِي وَ عَلانِيَتِي وَ بِيَدِكَ لا بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي إِلَهِي إِنْ حَرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْزُقُنِي وَ إِنْ خَذَلْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُنِي.
درادعيه ومناجات شعبانيه بهترين راه كار كاربردي سياسي به مسلمانان ارائه شده است مناجات شعبانيه ضمن توحيد گرائي وتا كيد بر اصول اوليه دين توحيدي وولائي درابتدا نبوت وامامت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، را صدر نشين مي كند وبعد دربعد سياست بهترين راه كار را ارائه ميدهد اِلهى هَبْ لى كَمالَ الانْقِطاعِ اِلَیْكَ انقطاع از همه كس وهمه چيز جز خدا انقطاع از كفر واستكبار وهران چه ذلت در پي دارد .وخميني كبير ومقام معظم رهبري با الهام از همين بيان شعار لا شرقيه ولاغربيه را جهاني كردند .
1. ادب در گفتار بين خالق و مخلوق وَ اسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُکَ وَ ْاسمَعْ نِدائى اِذا نادَیْتُکَ
2. نوع نگرش به توحيد و يگانگي ذات اقدس اله
3. روش و منش طلب كننده در برابر اعطا كننده إِلَهِي وَ أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَوَسِّلٌ بِكَرَمِكَ إِلَيْكَ إِلَهِي أَنَا عَبْدٌ أَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ
4. بيان عظمت خالق و صفات انحصاري خالق
5. ضعف و فقر و نياز مبرم مخلوق.. اِلهى اَنَا عَبْدُکَ الضَّعیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوکُکَ الْمُنیبُ
6. اعتقاد و باور قبر و قيامت إِلَهِي هَبْ لِي كَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَيْكَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إِلَيْكَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ
7. قبولي حساب و كتاب اعمال و رفتار دنيوي و عقوبت اخروي
8. شاكله اصلي دين باوري و اعتقاد راسخ به اصول دين و مباني نظري و عقلي دين
9. تسليم و پذيرش امامت و اصل لاينفك امامت يعني مهدويت
10. احساس حقارت در صورت محروميت از الطاف الهيوروحيه اميد وباز سازي روان جسم وَ إِنْ خَذَلْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُنِي وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى هر كس از ياد من دل بگرداند در حقيقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت و روز رستاخيز او را نابينا محشور مىكنيم
11. دردنياي امروز براي رهااي از سيل بنيان كن استرسها وهجمه سنگين دشمنان براي انهدام خوانواده ها ايا راه كاري بهتر ازدعا ميتوان معرفي كرد واگر قرار به معرفي دعا باشد فراتر از مناجات شعبانيه دعااي سراغ داريم
12. گزاف نخواهيم گفت اگر مدعي باشيم انها كه در طريق سيرو سلوك الي الله گام بر ميدارند به انتظار شعبان سر از پا نمي شناسند اگچه اين درغير اين ماه هم از عظمتش كم نمي شود
13. مناجات شعبانیه از مناجاتهایى است که کم نظیر است؛ مثل دعاى ابو حمزه که از حضرت سجاد وارد شده است، آن هم کم نظیر است و این هم کم نظیر است. دعاى کمیل در شعبان وارد شده است و یکى از ادعیهاى است که در پانزده شعبان، شب پانزده شعبان خوانده میشود، مشتمل بر اسرارى است که دست ما از آن کوتاه است. از ائمه هدى ادعیهاى وارد شده است که مضامین آنها را باید تأمل کرد، و آنهایى که اهل نظر هستند، اهل معرفت هستند بر آنها شرح کنند؛ آنها را به مردم ارائه بدهند، اگرچه هیچ کس نمىتواند آن چیزى [را] که به حسب واقع هست شرح كنداين بخشي از فرمايش حضرت امام ره است كه امام براي مناجات عدل بيان ميكنند وبا اشاره به دعاي كميل وصحيفه سجاديه بنوعي تراز گيري وعدل سنجي مي فرمايند
مناجات شعبانيه اگر داراي اين متن عارفانه و توحيدي نبود نمي توانست آنقدر منزلت پيدا كند كه تمام ائمه در مكتب او زانو زنند و شعبانيه بخوانند. إِلَهِي فَسُرَّنِي بِلِقَائِكَ يَوْمَ تَقْضِي فِيهِ بَيْنَ عِبَادِكَ إِلَهِي اعْتِذَارِي إِلَيْكَ اعْتِذَارُ مَنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرِي يَا أَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْهِ الْمُسِيئُونَ .
خيل فقهاء نامدار شيعه كه خود هر كدام لجنه اي بوده اند و صاحب راي و نظر چه ادعيه و اذكار و چه در عرفان و مفهوم تفقهه و تعقل همه وقتي سخن از مناجات شعبانيه است.
عظمتهاي شخصي را بكنار زده و در برابر عظمت اين اذكار و اوراد خود به نجوا و دعا مي نشينندوياس ونااميدي در جامعه اسلامي با كمك از اين ابيات رنگ ميبزد كه . قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ بگو اى بندگان من كه بر خويشتن زيادهروى روا داشتهايد از رحمتخدا نوميد مشويد در حقيقتخدا همه گناهان را مىآمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است
از آن روزي كه در بيان شيواي اميرمان مولي الموحدين يعسوب الدين امير المؤمنين اين اذكار زمزمه شد تا به امروز مي شود محاسبه كرد كه چقدر از فحول شيعه و غير شيعه در برابر اين دعا زانوي ادب به سينه گرفته اند.
آيا مي شود محاسبه كرد از آن تاريخ تا به امروز چه تعداد افراد گمراه به بركت اين نجواي شعبانيه مسير هدايت را يافته و پيموده اند و به راه پاكان رهنمون شده اند.
آيا قابل محاسبه است كه كساني در اين نجوا به ملكوت سفر كرده و به جائي رسيده اند كه حتي ملائك و فرشتگان به آن مقامات نر سيده اند.
مناجات شعبانيه نجواي شهيدا در سنگرهاست فرياد فقهاء و علماء در سحرگاهان و پس از خستگي تدريس و تلمذ است. نداي دلسوختگان زجر كشيده است آواي در راه ماندگان و راه گم كردگان است. زمزمه صالحان و عارفان و عاشقان الي الله، گفتار كسانيست كه به معبود رسيده و سر در دل گشوده و با خدا نجوا مي كنند.
به جرئت مي توانم ادعا كنم آن گونه كه مقام معظم رهبري (مدظله) درباره مناجات شعبانيه ايراد سخن كردند در هيچ مضمون عرفاني با اين عظمت بياني ندارند.
حضرت امام(ره) كه در صده اخير به حقه سر آمد عرفا قولا وفعلا بوده اند در آغاز كلامشان فرازي از مناجات شعبانيه بود.
در اين كه اصل ماه شعبان و بركات آن و خصوصا تبرك اين ماه به بيان شيواي امير المؤمنين و زمزمه كلام مولا هر كلام خود در رسيدن به كمالات معنوي نقش آفرين است هيچ ترديدي وجود ندارد. اما نكته اصل اين است كه اين دعا علاوه بر اصالت دعائي خود در تمام زمينه هائي كه مربوط به آموزه هاي ديني حرف براي گفتن دارد.
وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّي أُحِبُّكَ إِلَهِي إِنْ كَانَ صَغُرَ فِي جَنْبِ طَاعَتِكَ عَمَلِي فَقَدْ كَبُرَ فِي جَنْبِ رَجَائِكَ أَمَلِي إِلَهِي كَيْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَيْبَةِ مَحْرُوما وَ قَدْ كَانَ حُسْنُ ظَنِّي بِجُودِكَ.
0 دیدگاه