• ایران
  • پنجشنبه, ۱ آذر ۱۴۰۳
در مصاحبه استاد تقوی باروزنامه همشهری عنوان شد:حضرت معصومه(س)، سرچشمه عفاف و عصمت
اخبار

در مصاحبه استاد تقوی باروزنامه همشهری عنوان شد:حضرت معصومه(س)، سرچشمه عفاف و عصمت

وجود قبر مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) در قم، منشأ خیر و برکات زیادی برای ایران شده و پایگاه مستحکم و عظیمی بر محور حوزه علمیه ایجاد کرده است که باعث شده علمای تراز اول شیعه، در قم حضور یابند و حامیان و عاشقان ولایت و خاندان رسالت در گرداگرد آن بارگاه مطهر سکنی گزینند....

1396/05/03

   وجود قبر مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) در قم، منشأ خیر و برکات زیادی برای ایران شده و پایگاه مستحکم و عظیمی بر محور حوزه علمیه ایجاد کرده است که باعث شده علمای تراز اول شیعه، در قم حضور یابند و حامیان و عاشقان ولایت و خاندان رسالت در گرداگرد آن بارگاه مطهر سکنی گزینند. بی‌تردید وجود کریمه اهل بیت (س) که در روایات به نیکی و احترام از ایشان یاد شده، این فضا را به وجود آورده است. در تشریح زندگی این بانوی بزرگوار از بیانات حجت‌الاسلام والمسلمین «علی اصغر تقوی»، رئیس مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه (ع) و عضو اتاق تبلیغ خراسان بهره می‌بریم.

کریمه اهل بیت
نام مقدس ایشان «فاطمه» معروف به «معصومه» است. امام موسی بن جعفر (ع) 4 دختر به نام فاطمه داشتند كه در کتاب‌های تاریخ به نام «فواطم اربعه» نامیده می‌شوند. فاطمه اولی یعنی دختر بزرگ‌شان حضرت معصومه (س) است که به کریمه اهل بیت هم شهرت دارد. جریانی از مرحوم آیت‌الله مرعشی نجفی در كتاب «كریمه اهل بیت(ع)» آمده است که: «فردی ختم بزرگی گرفت كه بتواند به وسیله دعا و راز و نیاز و به بركت توسل، قبر حضرت فاطمه (س) را پیدا كند. پس از پایان ختم، یكی از معصومان (ع) را در عالم خواب دید كه فرمودند: «علیك بكریمة اهل البیت» وی به تصور اینكه منظور حضرت فاطمه زهرا (س) است، گفت: قربانتان شوم، من به دنبال قبر مطهر و مزار شریف ایشان هستم. حضرت در پاسخ فرمودند: منظور من از كریمه اهل بیت (ع)، حضرت معصومه دختر موسی بن جعفر در قم است. مزار شریف مادر ما بر اساس مصالحی كه خداوند به آن امر فرموده، مخفی است.» مادر بزرگوارشان، حضرت نجمه خاتون، مادر حضرت رضا (ع) است که ایشان همین دو فرزند را داشتند. به عبارتی امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) از پدر و مادر یكی هستند. در كتاب شریف «عیون اخبار الرضا(ع)»، مرحوم شیخ صدوق (بر اساس روایتی با سلسله سند مخصوص) نقل می‌كند: نجمه خاتون در عقل، ادب، درایت، اطاعت و عبادت خداوند و محبت و شفقت، از بهترین بانوان بود. در مورد تاریخ ولادت آن بزرگوار در کتاب‌های بی‌شماری كه درباره شخصیت و شرح زندگی ایشان نگارش شده، ذكری به میان نیامده است. در مورد خواهران، همسران، مادران و دختران ائمه(ع)، به هر دلیلی كمتر در کتاب‌های تاریخ بحث شده است. صاحب كتاب كریمه اهل بیت (ع) به نقل از 2 كتاب خطی كه در كتابخانه مدینه منوره است، مطلبی را نقل می‌كند که در آنجا ولادت ایشان را روز اول ماه ذی‌القعده الحرام سال 183 هجری در مدینه منوره و وفات ایشان را دهم ربیع‌الثانی سال 201 هجری در شهر قم ذكر می‌كند.

 جایگاه علمی حضرت معصومه(س)
صاحب كتاب «كشف اللئالی» نقل كرده: روزی جمعی از شیعیان وارد شهر مدینه شدند. پرسش هایی را در نامه‌ای نوشته بودند كه پاسخ آن‌ها را از امام موسی بن جعفر(ع) بگیرند. امام (ع) تشریف نداشتند و امام رضا (ع) هم در مدینه نبودند. حضرت معصومه(س) هنوز به حد بلوغ نرسیده بودند؛ زمانیکه شیعیان را مأیوس دیدند، پرسش‌ها را گرفتند و پاسخ آن‌ها را نوشته و به آنان دادند. شیعیان در مسیر برگشت، به حضرت موسی بن جعفر(ع) رسیدند. داستان خود را برای امام (ع) نقل كردند و نامه حضرت معصومه (س) را به ایشان دادند. حضرت (ع) پس از مطالعه نامه فرمودند: «فداها ابوها» یعنی پدرش به فدایش. همه آنچه ایشان گفته بودند، مطابق با نظریه پدر بزرگوارش بود.
امام جعفر صادق (ع) پیش از ولادت حضرت معصومه (س) فرمودند: «تدخل بشفاعتها شیعتنا الجنة باجمعهم» یعنی همه شیعیان ما به شفاعت او وارد بهشت می‌شوند. صاحب «ناسخ التواریخ» به نقل از حضرت رضا (ع) می‌نویسد كه ایشان فرمودند: «من زار معصومة بقم كمن زارنی» یعنی هر كس حضرت معصومه (س) را در قم زیارت كند، مانند كسی است كه مرا زیارت كند. این احادیث و روایات حکایت از بزرگی و جایگاه والای ایشان نزد خدای متعال و خاندان رسالت دارد. همچنین قدرشناسی و بهره ‌بردن از این شخصیت را گوشزد می‌کند.

 دلیل سفر حضرت معصومه(س) به ایران
در كتاب «من لایحضره» نوشته شده است كه امام رضا(ع) نامه‌ای به خواهر گرامی‌شان مرقوم فرموده و توسط یكی از دوستان‌شان برای خواهر بزرگوارشان فرستادند و دستور دادند، در مسیر توقف نكند تا به سرعت نامه را برساند. پس از رسیدن نامه حضرت رضا (ع)، بلافاصله حضرت معصومه(س) عازم ایران شدند. 5 نفر از برادران‌شان ایشان را تا شهر ساوه همراهی كردند. در شهر ساوه درگیری‌هایی رخ داد و همه همراهان و برادران ایشان شهید شدند. حضرت (س) وقتی آن صحنه‌های دلخراش را دیدند، بر اثر این مصایب جانكاه بیمار شدند. مردم ولایتمدار و مسلمان قم كه از ماجرا باخبر شدند، به ساوه رفتند و حضرت معصومه (س) را با احترام و عزت فراوان به شهر خود آوردند.
شخصی به نام «موسی بن خزرج» بزرگ اشعری‌های قم زمام ناقه حضرت (س) را به دست گرفت و مردم هم سواره و پیاده گرداگرد كجاوه ایشان حركت می‌كردند تا در محله‌ای كه اكنون میدان میر نامیده می‌شود، ناقه آن حضرت به زمین نشست. موسی بن خزرج 17 روز از آن بانوی بزرگوار به خوبی پذیرایی كرد و خانه او در قم محل اقامت حضرت معصومه (س) شد. شیعیان و عاشقان گروه‌گروه و دسته‌دسته به زیارت آن بانوی مخدره می‌شتافتند. آن منزل امروز به عنوان مدرسه، محراب و مكان محترمی كه آن سیده جلیله در آن عبادت کرده، عبادتگاه مؤمنان است.
حضور حضرت معصومه (س) در ایران از ابتدا تا امروز سرشار از خیر و بركت بوده که حوزه علمیه بزرگ قم و وجود علمای بزرگ شیعه در این شهر دلیلی بر این مدعاست. سفر حضرت (س) به ایران و دفاع، حمایت و پشتیبانی از ولایت علوی در آن مقطع حساس، دارای نكات برجسته‌ای است كه شرح آن در این مقال نمی‌گنجد. امروز جهان اسلام مدیون این حضور است و دنیای كفر دچار ترس نسبت به این بارگاه فرهنگی معنوی جهان اسلام است.

فضیلت زیارت
زیارت حضرت معصومه (س) دارای فضیلت‌های بسیاری است. در كتاب ارزشمند «كامل الزیارت» با سند معتبر از امام جواد (ع) نقل شده: «من زار عمتی بقم فله الجنة؛» یعنی هر كس عمه‌ام را در قم زیارت كند، بهشت از آن اوست. گروهی از اهالی ری به محضر مقدس امام جعفر صادق(ع) مشرف شدند و گفتند ما اهل ری هستیم. امام صادق(ع) فرمودند: «مرحبا باخواننا من اهل قم» یعنی مرحبا به برادران ما از اهل قم. آنها گفتند: ما اهل ری هستیم. امام همان جمله را تكرار کردند و فرمودند برای خدای عز و جل حرمی است و آن مكه است. برای رسول خدا(ص) حرمی است و آن مدینه است. برای امیرالمؤمنین(ع) حرمی است و آن شهر كوفه است و برای ما حرمی است و آن، شهر قم است. زود است كه از تبار من، خانمی به نام فاطمه (س) در آنجا دفن شود كه هر كس او را زیارت كند، بهشت بر او واجب می‌شود.
امام جعفرصادق (ع) در روایتی دیگر فرمودند: «ان زیارتها تعادل الجنة» یعنی زیارت حضرت معصومه (س) همسنگ حضور در بهشت است. باز می‌فرمایند: «تدخل بشفاعتها شیعتنا الجنة باجمعهم؛» یعنی با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند. در كتاب «زبدة التصانیف» از امام رضا (ع) روایت شده: هر كس نتواند به زیارت من بیاید و برادرم را در ری یا خواهرم را در قم زیارت كند، همان ثواب زیارت مرا به دست می‌آورد. در بیانی دیگر امام رضا (ع) فرمودند: «من زار معصومة بقم كمن زارنی» یعنی هر كس معصومه (س) را در قم زیارت كند، مثل این است كه مرا زیارت كرده باشد.

  • برچسب ها

به اشتراک گذاری این مطلب!

0 دیدگاه

ارسال دیدگاه