حجت الاسلام علی اصغر تقوی، مدیر مرکز فقهی تبلیغی جواد الائمه(ع) به خبرنگار خبرگزاری شبستان در مشهد اظهار داشت: آموزش احکام عبادی به فرزندان قبل از رسیدن به سن بلوغ و تکلیف شرعی ازسوی والدین امری ضروری است.
وی خاطر نشان کرد: همانگونه که اهمیت علم و دانش و رفتن به مدرسه از سال های قبل از علم آموزی در کودکان ایجاد انگیزه و شور می کند، تشویق و ترغیب اطرافیان به ویژه والدین می تواند در روزه اولی ها برای روزه داری ایجاد انگیزه کند.
مدیر مرکز فقهی تبلیغی
جوادالائمه(ع) با بیان اینکه آموزش توحید و معاد، 2 رکن تقویت معنوی در
آغاز سن تکلیف و بلوغ نوجوانان است، تصریح کرد: در سیره ائمه(ع) نماز از
دوران پنج سالگی به کودکان آموزش داده می شد و آن ها از هر وسیله ای برای
آموزش و تشویق کودکان به اعمال عبادی استفاده می کردند.
وی
بیان داشت: توجه دادن به نعمات الهی، تحمل پاسخگویی و توان علمی پاسخگویی و
یا استفاده از مشاورین و متخصصین، یادآوری عظمت پروردگار در پدیده های
پیرامون فرزندان و بهره گیری از عوامل طبیعی در آموزش عملی احکام و آموزش
احکام عبادی به فرزندان قبل از رسیدن به سن بلوغ و سن تکلیف از وظایف
والدین در بالا بردن روحیه معنوی فرزندان است.
حجت
الاسلام تقوی خاطرنشان ساخت: تشویق و ترغیب، پرهیز از تمسخر در اعمال
عبادی، صبور و بردبار بودن و داشتن روحیه نشاط، خستگی ناپذیری و استمرار در
آموزش، عکس العمل مفید و موثر اطرافیان و یادآوری اهمیت آموزه های دینی از
جمله نکات تاثیرگذار در تقویت روحیه روزه اولی ها است.
وی
تاکید کرد: پذیرش پیشنهادات خوب فرزندان، پشتیبانی والدین در مسائل عبادی
از فرزندان، موفقیت ها را نتیجه عنایت الهی دانستن، یادآوری نعمت های
خداوند و شکر این نعمت ها و تشریح آیات قرآن درباره بهشت و قیامت از دیگر
مواردی است که می تواند فرزندان را از بحران نوجوانی به راحتی عبور دهد و
در تقویت روحیه معنوی آنان موثر باشد.
عضو
اتاق فکر دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی با اشاره به اینکه والدین باید
در انجام اعمال دقیق و عامل باشند و در حضور فرزندان خود را افرادی غیر
عامل جلوه ندهند، اذعان داشت: والدین باید بیشتر آموزه های دینی را به صورت
عملی به فرزندان بیاموزند و نصیحت کردن را برای مراحل آخر بگذارند.
وی
با اشاره به سیره امام صادق(ع) در ایجاد انگیزه و عادت در کودکان برای
روزه داری، گفت: امام صادق(ع) کودکان را از سنین هفت سالگی توصیه به روزه
گرفتن می فرمودند و به محض تشنگی و گرسنگی به آن ها آب و غذا می دادند و
این عمل را نوعی عادت پذیری و تمرین عبادت معرفی می کردند.
0 دیدگاه