مدیر مرکز فقهی جواد الائمه، دوران حیات امام حسن عسگری(ع) را یکی از سخت ترین دوران زندگی ائمه دانست و گفت: اگرچه زمان ولادت امام حسن عسگری(ع) درهم ریختگی اوضاع سیاسی، علمی و اجتماعی بود اما در همان شرایط امام به خوبی از بحران عبور کرد و شرایط را برای غیبت و ظهور حضرت مهدی(عج) فراهم کرد.
حجت الاسلام والمسلمین علی اصغر تقوی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا اظهار کرد: مدینه منوره در هشتم ربیع الثانی سال 230 هجری شاهد ولادت شخصیتی کم نظیر و بی بدیل در تاریخ آن زمان یعنی امام حسن عسگری(ع) بود. آن فرزند در دامن مادری مومنه به نام سلیل که از نخبگان در امر تقوا و عفت بود در شهر مقدس مدینه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار امام عسگری (ع) امام هادی(ع) شخصیتی مثال زدنی بود که برای همگان روشن و شناخته شده است که هم شخصیت علمی و هم شخصیت معنوی و هم شخصیت معرفی شده از جانب رسول گرامی اسلام و ائمه ماقبل خود بود.
او دوران حیات امام حسن عسگری را یکی از سخت ترین شرایط زندگی ائمه دانست و گفت: اگر چه زمان ولادت حضرت و شرایط زمانی او با توجه به حکومت بن العباس و قدرت نمایی و به رخ کشیدن قدرت در بنی عباس و درهم ریختگی اوضاع سیاسی، علمی و اجتماعی، زمان مناسبی برای این ولادت و حضور این امام نبود اما امام عسگری(ع) در همان شرایط و در همان بحران و به تعبیری عبور از گذرگاه خطر از عهده رهبری جامعه به خوبی بر آمد و هدایت امت را در آن اوضاع نابسامان به خوبی توسط سفرا، نمایندگان، دوستان و یاران و با نظارت و هدایت شخصی خود انجام داد و به گونه ای اوضاع را رصد کرد و به گونه ای در اداره جامعه تلاش نمود که نه تنها از نظر علمی، فرهنگی و فکری رشد بی سابقه ای در آن مقطع تاریخی رخ داد بلکه زمینه را برای ظهور فرزند بزرگوارش حضرت مهدی(عج) فراهم کرد.
این استاد حوزه تصریح کرد: امام حسن عسگری(ع) چه زمانی که در مدینه منوره حضور داشت که می توان آن دوران را حدود 18 سال اعلام کرد یا یک دوره 13 ساله که حضرت دوران کودکی خود را سپری می کرد و چه دوران 10 ساله قبل از امامت خود در شهر سامرا و چه 6 سال دوران امامت در همین شهر که بخشی از آن را امام در زندان سپری کرد در مجموعه این 29 سال از نظر فکری و عقیدتی بالندگی خاصی را در جامعه فراهم کرد، از هیچ زمان و از هیچ مکان و فرصتی فروگذار نمی کرد در هر فرصت و شرایطی که امکان داشت در جهت رشد و تعالی افکار جامعه اسلامی می کوشید و مردم را نسبت به معارف و مبانی فقهی و دینی آشنا می کرد. شاگردان متعددی را تربیت کرد بر بحث قرآن کار بسیار ارزنده ای در زمان امام عسگری رخ داد که تفسیر منصور امام عسگری(ع) الان گویای این واقعیت است. شاگردان حضرت که بعدها در زمان بعد از حضور ایشان به عنوان نواب خاص امام زمان معرفی شدند همه اینها گویای این است که در زمان امام هادی و امام عسگری از نظر علمی و فقهی چه در علوم کلامی و فلسفه و چه در اصول حتی در علم تقسیر که در صدر علوم مورد نیاز آن زمان بود تلاش وافری را انجام دادند.
تقوی با بیان اینکه معرفی امام مهدی(عج) در راس همه برنامه های حضرت قرار داشت اظهار کرد: تلاش اصلی امام معرفی حضرت مهدی(عج) بود شرایط غیبت کبری، غیبت صغری، شرایط بعد از ظهور امام عسگری، روشن کردن و آگاه کردن مردم نسبت به مسایل غیبت، چگونگی و چرایی غیبت و زمان غیبت، وظایف مردم در زمان غیبت همه اینها از مسایلی بود که در این 29 سال به خوبی امام عسگری از عهده رصد کردن آنها برآمد و آنها را انجام داد در عین حال به جا است که به چند نصیحت از نصایح امام عسگری هم توجه کنیم که امام فرمود بر اساس نیاز روز بیاناتی را مطرح می فرمایند« نصیحت در خلوت به معنای آراستن افراد است و در انظار عمومی دیگران را نصیحت کردن به معنای شکستن شخصیت و ابهت طرف مقابل است». باز امام در جای دیگر توصیه می کند که «خطا و اشتباهات یکدیگر را فراموش کنیم و محبت ها و نیکی ها را از یاد نبریم».
او در پایان خاطرنشان کرد: در عین حال امام در جایی و در بیان دیگری می فرماید «در نکوهش اینکه اگر انسان هایی در شرایطی قرار بگیرند که دو زبان باشند که در پیش رو به گونه ای سخن می گویند و در پشت سر به گونه ای دیگر انسان های بسیار بدی هستند» در عین حال امام عسگری اگر چه جوان بودند و تقریبا در سن جوانی هم به شهادت رسیدند ولی در علم و دانش بی نظیر بودند و تاکید فراوانی در فرمایشات او بر اندوختن علم و رفتن به سراغ علم آموزی است که امروز نیاز جوانان و جامعه ما نیز اندوختن علم و تولید علم است.
انتهای پیام
0 دیدگاه