سايت اتاق فکر تبليغ:دوستان خداوند در قرآن

اخبار

سايت اتاق فکر تبليغ:دوستان خداوند در قرآن

• توسط علی
• ۱۳۹۴ سي و يکم خرداد
• 2791
• 0

چه کنیم که خدا ما را دوست داشته باشد یا به تعبیر بهتر دوستان خدا چه کسانی هستند ؟ خداوند چه کسانی را دوست دارد و چه عواملی باعث می شود که خداوند، مخلوقاتش را دوست داشته باشد، بهترین و با ارزش ترین گزینه زندگی انسان این است که دوست خداوند باشد و خدا او را دوست داشته باشد. ابراهیم، خلیل الرحمن، پیامبر بزرگ إلهی، إفتخارش به این است که خداوند او را خلیل خودش نامیده است[۳۰]. پیامبر اکرم ( ) به دوستی ذات مقدس پروردگار می بالد و إفتخار می کند، آیاتی از قرآن شریف، بعضی از زمینه هایی که سبب دوستی خداوند می شود را بیان می کند. اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِین[۳۱]؛ خداوند نیکوکاران را دوست دارد. نیکوکاران چه کسانی هستند؟ به چه کسانی نیکوکار گفته می شود ؟ باز به روایاتی که از اهل بیت عصمت و طهارت ( ) به دست ما رسیده برگردیم و بعضی از آیات خود قرآن چون بهترین تفسیر کننده قرآن، اهل بیت و خود قرآن است؛ نیکوکاران را در جاهای دیگری از قرآن این چنین تعریف می کنند، إِنَّ الْأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُوراً [۳۲]؛ و بعد بیان می کند که این ابرار چه کسانی هستند، خیلی از اعمال انسان در این دنیا می تواند جزء اعمال نیک باشد و انسان را نیکوکار قلمداد و معرفی کند، محبت به پدر و مادر، نیکوکاری است. خدمت به زیر دستان نیکوکاری است. مبارزه با ظالم و ستمگر نیکوکاری است. جهاد در راه خدا نیکوکاری است. رسیدگی و دستگیری از یتیمان و بی نوایان و مسکینان نیکوکاری است. اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِین؛ خداوند نیکوکاران را دوست دارد. اگر می خواهیم که خدا ما را دوست داشته باشد، باید نیکوکار باشیم. ببینیم که کارهای نیک چه هستند، آنها را انجام بدهیم تا مورد علاقه و محبت خداوند قرار بگیریم . در جایی دیگر این چنین بیان می شود؛ اِنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوَّابِین[۳۳]؛ خداوند توبه کنندگان را دوست دارد، کسانی که أهل توبه اند. اگر خدای ناکرده از انسان گناهی سر زد و خلافی را مرتکب شد، درصدد توبه برآید، پیغمبر أکرم ( ) در طول روز هفتاد مرتبه إستغفار می کردند، در عین حالی که پیامبر معصوم است و مرتکب گناه (نعوذ بالله) و حتی ترک أولی نمی شود. اما کلمه استغفار را بر زبان جاری می کردند[۳۴]. ُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ، خداوند دوست دارد که اگر لغزشی از بنده، سر زد، بلافاصله به درگاه الهی توبه کند، هنوز که عرق گناه خشک نشده است، زمینه عفو و مغفرت و رحمت را از خداوند بخواهد و خدا او را مورد آمرزش و بخشش قرار بدهد، در بعضی از روایات و در آیات قرآن هم حتی إشاره شده است که اَلتَّائِبُ مِنَ الذَّنْبْ کَمَا لا ذَنْبَ لَه[۳۵]؛ کسی که از گناه توبه کند، توبه واقعی مثل اینکه گناه را انجام نداده است. خداوند توبه کنندگان را دوست دارد، خداوند می خواهد که صدای استغفار بنده مؤمنش را بشنود، خداوند می خواهد که وقتی بنده اش خلافی مرتکب شد، از گفتار وکردار و رفتار خودش اظهار پشیمانی و ندامت کند نه اینکه لجاجت کند و بر همان گناه خودش اصرار بورزد که اصرار بر گناه ولو گناه صغیره تبدیل به گناه کبیره می شود. در جایی دیگر یکی از معیارهای دوستی این چنین بیان می شود : وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرین‏[۳۶]؛ خدا پاکیزه شدگان را دوست دارد. پاکیزه شدگان چه کسانی هستند ؟ خب قطعاً مراد هم پاکیزگی ظاهری است و هم پاکیزگی باطنی، کسانی که ظاهر و باطن شان را از آلودگی ها و خباثت ها بشویند و آلودگی ها را بزدایند و پاک کنند. در جای دیگر دوستان خداوند این گونه بیان می شوند، فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقین‏[۳۷]؛ خداوند متعال، پرهیزگاران را دوست دارد، هم پاکیزه شدگان و هم پرهیزگاران. خب وقتی انسان پرهیزگار باشد، قلبش پاک می شود، قلبی که در آن دروغ نباشد، قلبی که در آن چرک نباشد، قلبی که در آن ریا نباشد، قلبی که در آن غیبت و تهمت و دروغ و إفتراء و خیانت به دیگران وجود نداشته باشد، قلبی که در آن شک و تردید در خدواندی خداوند نباشد؛ این قلب، پاک می شود و جزء مطهرین خواهد بود و از طرفی هم جزء پرهیزگاران. وقتی انسان از گناه فاصله گرفت و خودش را حفظ کرد، هم پاک است و هم پرهیزگار . باز در جایی دیگر خداوند متعال می فرماید : وَ اللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرینَ[۳۸]؛ خداوند افراد صبور و شکیبا را دوست دارد، کسانی که در برابر بلایا، گرفتاری، مصائب، مشکلات، حوادث صبر می کنند، کسانی که در برابر ناملایمات زندگی از پای در نمی آیند، این ها مورد علاقه خداوند هستند، صبر بهترین، زیباترین نعمت خدادادی است که به انسان عنایت می شود، خداوند از صبر یعقوب به صبر جمیل، در قرآن یاد می کند؛ وَ صَبْرٌ جَمِیل[۳۹]؛ قرآنی که حتی از زیبایی یوسف إسم نمی برد، این زنان مصرند که از زیبایی یوسف سخن می گویند، (اما قرآن نسبت به زیبایی یوسف چیزی بیان نکرده است) هرچه گفته است از قول آنها بوده است، ولی نسبت به صبر می فرماید : وَ صَبْرٌ جَمِیل؛ قرآن صبر را زیبا معنا می کند. خداوند متعال، از ملاکات دوستی خودش را این چنین بازگو می کند، إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلین‏[۴۰]؛ کسانی که در امور زندگی به خدا توکل می کنند، خداوند آنها را دوست دارد، کسانی که اول و إنتها و همه کاره عالم را خدا می دانند، کسانی که در این عالم همه إقتدار را در دست خداوند می پندارند، کسانی که برای خودشان و برای دیگران ارزشی در جهت إقتدار إلهی قائل نیستند، می گویند آنچه که داریم از خداست، بازگشتمان به سوی خداست و نیز ابتدای مان نیز از سوی خداست. الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَهٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون‏[۴۱]. این ها متوکلین به خدا هستند، در رزق و روزی توکل به خدا، در مبارزه توکل به خدا، در زندگی توکّل به خدا، در رابطه با نیازمندی های أهل و عیال و در مسائل إجتماعی و سیاسی و فکری و فرهنگی و همه جا، توکّل به خدا، این ها را هم خداوند دوست دارد. إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ[۴۲]؛ کسانی که اهل عدالتند، عدالت گسترند، عدالت پیشه اند، عادل اند، به عدالت عمل می کنند، آنها را هم خداوند (عزّوجلّ) دوست دارد . إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی‏ سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ[۴۳]، خداوند کسانی را که در راه او صف کشیدند و همچون سدهای مستحکم جهاد می کنند و أهل جهادند و مبارزه و قیام می کنند، آنها را هم دوست می دارد. ببینید دوستان خدا چه کسانی هستند : · الف) صابرین، کسانی که أهل صبرند. · ب) متقّین، کسانی که أهل تقوی هستند . · ج) متوکلین، کسانی که أهل توکّل اند، توکل کنندگان به خدا. · د) توابین، توبه کنندگان . · ه) نیکوکاران . · و) عدالت پیشگان، جهاد گران، و … ، اینها کسانی هستند که خداوند به آنها علاقه دارد و آنها را دوست دارد و آنها هم خدا را دوست دارند.

• برچسب ها