بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم
اَلحَمدُلله رَبِّ العَالَمیِنَ وَالصَّلَوةُ
وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ.
1. ضرورت محبت مرد به همسرش .
عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ( ) أنَّهُ قَالَ اسْتَوْصُوا بِالنِّسَاءِ خَيْراً فَإِنَّهُنَّ عَوَانٍ عِنْدَكُمْ أيْ أسَرَاءُ [1].
ضرورت دارد که در جامعه ی امروزی و نظام زندگی بشری احترام ویژه و خاصّی، برای زنان و بانوان قائل شویم؛ قطعا زن نسبت به همسر و شوهرش وظایف ویژه ای را دارد؛ مثل إطاعت و فرمان بَری؛ که این ها در جای خودش بیان شده است و بیان می شود؛ لکن إحساس و عاطفه ی تأثیر پذیری و رقّت قلب و نیاز شدید به محبّت ورزی در بانوان، زنان جامعه را به این سمت سوق می دهد؛ که از آن ها إحترام شایسته ای در محیط خانه و خانواده به عمل بیاید.
باید از احترام ویژه ای در محیط خانه برخوردار باشد و شوهر مراعات حال او را در تمام لحظات و دقایق داشته باشد. رعایت احترام او از سوی همسر موجب رشد و تعالی و برتری شخصیت و بهبود تحکیم روابط عاطفی با شوهر و فرزندان و در نتیجه سعادت همه ی اعضای خانواده در پرتو چنین احترامی تأمین می شود؛ و آسایش خانواده مرهون إهتمام به همین أمر است .
برعکس اگر در خانواده ای، إحترام به همسر مراعات نشود و برای زنان موقعیتی در این خانواده قائل نباشند و شوهر هم وظایف همسری را نسبت به زن به خوبی انجام ندهد؛ در نتیجه فرزندان هم ممکن است عکس العمل هایی نشان دهند، و نمی توان امیدی به سعادت و خوشبختی این خانواده داشت.
زمینه ی بروز اختلافات همواره در چنین خانواده ای مهیّاست؛ خانواده ای که احترام به همسر در آن رعایت می شود و احترامی که شارع مقدس و اسلام برای زنان قائل شده است؛ مورد توجه قرار داده می شود؛ این باعث رشد و شکوفایی آن خانواده و سعادت و خوشبختی آن خانواده می شود.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ) أَخْبَرَنِي أَخِي جَبْرَئِيلُ وَ لَمْ يَزَلْ يُوصِينِي بِالنِّسَاءِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنْ لا يَحِلَّ لِزَوْجِهَا أنْ يَقُولَ لَهَا أُفٍّ .
پیامبر اکرم ( ) فرمودند: برادرم جبرئیل به من خبر داد و همواره من را به احترام به زنان سفارش می کرد؛ آن قدر این سفارشات مکرّر و زیاد بود؛ که گمان کردم جایز نیست شوهر به زنش افّ بگوید[2] .
ای محمّد در مورد زنان تقوای الهی پیشه کنید و با آنان مهربان باشید و رضایت خاطرشان را فراهم کنید تا در کنار شما باشند و ایشان را به کاری مجبور نکنید و بر آنان خشم نگیرید و اموالی را که به آن ها بخشیده اید؛ جز با رضایت و اجازه ی آن ها؛ آن اموال را پس نگیرید.
بی إحترامی به هر کس جدای از شخصیت اوست و زنی که از همسر خود بی احترامی می بیند و یا از طرف همسر خود مورد اهانت قرار می گیرد و یا از ناحیه ی شوهرش رنجیده است و رنجیده خاطر شده است؛ نشاط و شکوفایی خود را از دست می دهد؛ و به تدریج باور می کند که پیش شوهرش ارزشی ندارد؛ و قابل احترام نیست. اگر این روحیه به وجود بیاید و اگر شخصیت زن این گونه در هم شکسته شود، این خانم نمی تواند مادر فداکار و با شخصیتی باشد، در نتیجه نمی تواند فرزندان با شخصیت و محترمی را پرورش دهد، از عهده ی مسئولیت تربیت کودک هم بر نمی آید؛ در اداره ی خانه به شایستگی انجام وظیفه نمی کند؛ إحساس خوشبختی و سعادت نمی کند؛ در نتیجه دچار مشکل می شود.
پیامبر می فرمایند : با زنان خوشرفتاری کنید، آن ها در دست شما أمانت و اسیر هستند .
قالَ أمیرُ المؤمنین ( ) : وَ لا يَكُنْ أهْلُكَ أشْقَى الْخَلْقِ بِكَ [3] ؛ حضرت علی ( ) می فرمایند : با خانواده به گونه ای رفتار کن که مبادا همسرت به واسطه ی تو بدبخت ترین مردم باشد؛ یعنی زمینه ی بدبختی او را فراهم نکن .
گاهی اگر خدای نکرده بی احترامی و بی توجهی به آن ها شود و نسبت به حقوق آن ها، دقت و توجهی مراعات نشود، ممکن است که آلودگی هایی را برای آن ها ایجاد شود که این خطرناک است.
ممکن است که به فساد و تباهی کشیده شوند. اگر مردی در بیرون از خانه دارای موقعیت و شخصیت اجتماعی، سیاسی، نظامی و یا علمی است، نباید این روحیه را به محیط خانه وارد کند؛ و إدعا و احساس برتری جویی نسبت به دیگر اعضای خانواده داشته باشد؛ و نباید که آن ها را تحقیر کند .
و قال أحبّ أن يكون الرجل في أهله كالصبي و إذا أصيخ إليه كان رجلا [4]؛ لقمان حکیم می گوید : مَرد خردمند و عاقل؛ باید در بین خانواده اش مثل کودک باشد و در خارج از منزل رفتار مردانه داشته باشد .
قال الرِّضَا ( ) : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ) : إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى الْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى الذُّكُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ يُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى امْرَأَةٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهَا حُرْمَةٌ إِلَّا فَرَّحَهُ اللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ [5] .
پیغمبر اکرم می فرمایند : خداوند متعال نسبت به زنان بیش از مردان مهربان است، هر مردى كه به زنى از ارحامش محبت كند و موجبات خوشحالى او را فراهم سازد، خداوند روز قيامت او را خوشحال مىكند .
درباره ی رفتار پیامبر با همسرانشان گفته شده است که حضرت رسول أکرم ا ( ) مهربان ترین مردم نسبت به زنان و کودکان بودند[6].
شوهر باید آغازگر إبراز محبّت و تداوم بخش این إرتباط صمیمی و دوستانه باشد. در این صورت علاقه ی زن به شوهر شدت پیدا می کند و در صدد جبران محبت بر می آید .
عَنْ أبِي عَبْدِ اللَّهِ ( ) قَالَ إِنَّ الْمَرْأةَ خُلِقَتْ مِنَ الرَّجُلِ وَ إِنَّمَا هِمَّتُهَا فِي الرِّجَالِ فَاحْبِسُوا نِسَاءَكُمْ وَ إِنَّ الرَّجُلَ خُلِقَ مِنَ الْأَرْضِ فَإِنَّمَا هِمَّتُهُ فِي الْأَرْضِ [7] .
زن از مرد آفریده شده است و توجه او به مردان معطوف است؛ پس در نتیجه آن ها را دوست داشته باشید .
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ( ) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( ) قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّي أحِبُّكِ لَا يَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً[8].
پیغمبر اکرم می فرماید : اگر مردی به خانمش بگوید که دوستت دارم؛ هرگز این جمله از قلب او بیرون نمی رود .
عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ قَالَ سَمِعْتُ الصَّادِقَ ( ) ؛ يَقُولُ الْعَبْدُ كُلَّمَا ازْدَادَ لِلنِّسَاءِ حُبّاة ازْدَادَ فِي الإِيمَانِ فَضْلاً[9] ؛ إمام صادق ( ) می فرمایند؛ هر اندازه محبت شوهر به زن بیشتر باشد، ایمان او بیشتر می شود.
خداوند ان شاءالله به ما توفیق عمل به دستورات اسلامی را عنایت بفرماید.
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُم وَ رَحْمَةُ الله.
[1] . مستدركالوسائل : ج 14، ص 253، باب 68 .
[2] . فَقَالَتِ الْحَوْلَاءُ يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ هَذَا كُلُّهُ لِلرَّجُلِ قَالَ نَعَمْ قَالَتْ فَمَا لِلنِّسَاءِ عَلَى الرِّجَالِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَخْبَرَنِي أَخِي جَبْرَئِيلُ وَ لَمْ يَزَلْ يُوصِينِي بِالنِّسَاءِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنْ لَا يَحِلَّ لِزَوْجِهَا أَنْ يَقُولَ لَهَا أُفٍّ يَا مُحَمَّدُ اتَّقُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي النِّسَاءِ فَإِنَّهُنَّ عَوَانٍ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ أَخَذْتُمُوهُنَّ عَلَى أَمَانَاتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا اسْتَحْلَلْتُمْ مِنْ فُرُوجِهِنَّ بِكَلِمَةِ اللَّهِ وَ كِتَابِهِ مِنْ فَرِيضَةٍ وَ سُنَّةٍ وَ شَرِيعَةِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ص فَإِنَّ لَهُنَّ عَلَيْكُمْ حَقّاً وَاجِباً لِمَا اسْتَحْلَلْتُمْ مِنْ أَجْسَامِهِنَّ وَ بِمَا وَاصَلْتُمْ مِنْ أَبْدَانِهِنَّ وَ يَحْمِلْنَ أَوْلَادَكُمْ فِي أَحْشَائِهِنَّ حَتَّى أَخَذَهُنَّ الطَّلْقُ مِنْ ذَلِكَ فَأَشْفِقُوا عَلَيْهِنَّ وَ طَيِّبُوا قُلُوبَهُنَّ حَتَّى يَقِفْنَ مَعَكُمْ وَ لَا تَكْرَهُوا النِّسَاءَ وَ لَا تَسْخَطُوا بِهِنَّ وَ لَا تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلَّا بِرِضَاهُنَّ وَ إِذْنِهِن . مستدركالوسائل : ج 14، ص 252، باب68 .
[3] . نهجالبلاغة : ص 402 .
[4] . شرحنهجالبلاغة : ج 12؛ ص 10 .
[5] . الكافي : ج 6؛ ص 6 .
[6] . و لقد كان أرحم الناس و أرأفهم فقال الله تبارك و تعالى لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ و قال الله عز و جل النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِم . إرشادالقلوب : ج 2؛ ص 406 .
[7] . وسائلالشيعة : ج 19، ص 35، باب 3 .
[8] . الكافي : ج 5، ص 569 .
[9] . منلايحضرهالفقيه : ج 3، ص 384 .
0 دیدگاه