• ایران
  • پنجشنبه, ۱ آذر ۱۴۰۳
شعر عاشورائي .برگرفته از ديوان شعر استاد تقوي
تالیفات

شعر عاشورائي .برگرفته از ديوان شعر استاد تقوي

بسم الله الرحمن الرحيم----عاشوراي حسيني----56

 

 

خاموش جن وانس كه محشر به پا شده      -----  گويا حسين ع وارد دشت بلا شده

 

هم عرش و كرسي و لوح قلم بجوش        ------ هرجا صداي ناله زهرا رسد بگوش

 

درقتلگاه زينب كبري به سر زنان           ----- درخيمه گاه اتش ودودو فغان بپا شده

 

طفلان سر برهنه بصحرا دوان دوان        -----  سرهاي پاك شهيدان به نيزه هاشده

 

شط فراط موج زنان نعره ميكشد             ------ عباس لب تشنه رو سوي خيمها شده

 

اندر كنارعلقمه فرياد ميزند حسين   ------ پشتم شكست برادركه دستت جداشده

 

خورشيد صبح  زمغرب كند طلوع   ------ فرزند فاطمه از تن سرش جداشده

 

درقتلگاه حسين وحيدا فريد ميخواند  ------ وقتيكه كه فرق علي اكبرش دو تا شده

 

ششماهه روي دست عزيز پيمبر است       ------ اين قوم بي صفت زدين وپيمبر جدا شده

 

سم ستور وتن غرق خون وريگ داغ       ------ اي واي اين چه رستخيز عامي بپاشده

 

اسبان نعل نو زده دركربلا چه ميكنند        ------ برروي پاره پيكر خون خداچه مي كنند

 

خورشيد غم گرفته زمين لرزد اسمان سياه-------  افتاده عرش برزمين وسپر ذوالجنا شده

 

ان شمشير دست چكمه به پا كيست بيحيا    ------ گويا نشسته روي سينه قاتل خون خداشده

 

فرزند نافع است كه اب اورد ولي چرا      ------ وقتي رسيده كه راس حسين  ازقفاجدا شده

 

اين دشت طف نگركه چه گلهاي پرپري     ------ ابدان پاك بي كفن كه زسرها جداشده

 

فرياد زينب است كه يا ايهاالرسول   ------ اين نورچشم توست سر از تن جدا شده

 

  • برچسب ها

به اشتراک گذاری این مطلب!

0 دیدگاه

ارسال دیدگاه