• ایران
  • پنجشنبه, ۱ آذر ۱۴۰۳
در محضر إمام هادي علیه السلام
تالیفات

در محضر إمام هادي علیه السلام

در محضر إمام هادي (علیه السلام)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمینَ وَالصَّلوةُ

          وَالسَّلامُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ.

·    الف) مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُونَ عَلَيْهِ.

·    ب) الْهَزْلُ فُكَاهَةُ السُّفَهَاءِ وَ صِنَاعَةُ الْجُهَّالِ .

·    ج) النَّاسُ فِي الدُّنْيَا بِالْأَمْوَالِ وَ فِي الْآخِرَةِ بِالْأَعْمَالِ .

در روایت اول می فرمایند : کسانی که خودخواه و از خود راضی باشند، مورد خشم و نفرت مردم قرار می گیرند، یعنی اگر می خواهیم، محبوبیتی در بین مردم داشته باشیم؛ و مورد محبت مردم قرار بگیریم، باید از خود خواهی و از خود راضی بودن پرهیز کنیم . خودخواه بودن، دشمنان را زیاد می کند، از خود راضی بودن خشم دیگران را بر علیه ما بر می انگیزاند. افراد از خودراضی در میان مردم محبوبیت و موقعیتی ندارند .

ایشان در سخن دوم می فرمایند: (این هم در دنباله همان بحث قبلی است) مسخرگی تفریح أبلهان و ساخته فکر مردم نادان است، کسانی را که اهل لودگی و مسخره چینی و مسخرگی هستند، امام مثل می زنند و می گویند که این کار ابلهان و افراد نادان، افراد بی عقل، افراد ابله و سفیه است، شروع به مسخره کردن دیگران می کنند، مسخره بازی از خودشان در آوردن، اذیت و آزار دیگران کاری ناپسندیده است، که این هم باز به همان روایت قبلی برمی گردد که از خود راضی بودن و خودخواه بودن سبب می شود، که درصدد تمسخر دیگران و لودگی بربیاییم و با تمسخر دیگران مثلا افرادی را بخندانیم، از طرفی کسی را خراب می کنیم تا دیگران بخندند و بر ما آفرین بگویند. امام می فرمایند که این کار ابلهانه و عملکرد نادانهاست، افراد عاقل و فهمیده چنین کاری را انجام نمی دهند.

در روایت  پایانی می فرمایند :  مردم در دنیا با مال و أموال سبقت می گیرند، و برای خودشان جایگاهی می تراشند، و در آخرت بواسطه اعمال و کردار و گفتار آدمی است، که به او بها داده می شود .

إمام هادی (علیه السلام) می فرمایند: إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ الدُّنْيَا دَارَ بَلْوَى وَ الْآخِرَةَ دَارَ عُقْبَى وَ جَعَلَ بَلْوَى الدُّنْيَا لِثَوَابِ الْآخِرَةِ سَبَباً وَ ثَوَابَ الْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدُّنْيَا عِوَضاً  . خداوند دنیا را منزل گاه امتحان و آزمایش برای بشر قرار داد، دنیا دار و مکانی برای امتحان است. و سرای آخرت را منزلگاه رسیدگی و به تعبیری محاکمه و مؤاخذه قرار داد. اما بلای دنیا وسیله ثواب آخرت است، اگر در دنیا بلایی را متحمل می شویم، ثوابش را در آخرت می بریم و ثوابی که در آخرت می بریم عوض بلایی است که در دنیا به سراغ ما می آید، دنیا منزلگاه بلاها و سختی هاست و محلی برای برگزاری امتحانات إلهی است و قیامت منزلگاه محاسبه و حساب و کتاب است، و خداوند گرفتاری های دنیا را وسیله ثواب آخرت قرار داده است .

لذا ایشان در روایت دیگری می فرمایند، الدُّنْيَا سُوقٌ رَبِحَ فِيهَا قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ . دنیا بازاری است، که تجّار آن همه مردم اند، و مشغول به تجارت اند، کاسبی و تجارت می کنند، مشغول کسب و کارند، بعضی ها در این بازار سود و منافع می برند، خوب کاسبی می کنند، درست خرید می کنند، درست فروش می کنند، و منافعشان را هم می برند. بعضی ها در این بازار ضرر می کنند، یک عده ای دچار خسارت می شوند، این ها کسانی اند که روش معامله و خرید و فروش را بلد نیستند، دنیا را اینطوری مثل می زنند و می فرمایند: این بازاری است که اگر در این بازار خوب عمل کنیم، آینده خوب و درخشانی و سود و منافع به سراغمان می آید و اگر در این دنیا درست عمل نکنیم و اعمالمان مطابق واقع نباشد، خسارت می بینیم و خسران به سراغمان می آید، در قرآن هم این چنین بیان شده است، دارد که؛ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ‏، وَ الْعَصْرِ، إِنَّ الْإِنْسانَ لَفي‏ خُسْرٍ، إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ . دنیا محل خسارت است؛ و ممکن است تمامی  انسانها، در طریق خسارت قرار بگیرند، مگر آنهایی که در این بازار درست تجارت کنند و راه درست تجارت کردن هم اولاً ایمان است، و عمل صالح است و بعد هم توصیه به حقّ و توصیه به صبر .

فرمایشات امام هادی (علیه السلام) فراوان و آموزنده است، از خداوند متعال تقاضای توفیق عمل بر طبق گفته های این بزرگواران را خواستاریم .                      

                                        وَالسَّلاَمُ عَلَيْكُم وَ رَحْمَةُ الله.


  • برچسب ها

به اشتراک گذاری این مطلب!

0 دیدگاه

ارسال دیدگاه